بریده‌هایی از کتاب سالار مگس‌ها

ای کاش آدم فرصت فکرکردن داشت!

بزرگترین عقاید، همواره آسان‌ترین آنها بوده است.

سالار مگس‌ها قصه نیست؛ شعر بلندیست در رثای معصومیتی که دیریست مرده است و پرده پرآب و رنگی از خوانخوارگی و وحشیگری آدمیان که اگر چه دیر زمانی‌ست از جنگل به خیابان آمده‌اند، همچنان در ایشان زنده است.

روی چیزهای واقعی را پرده‌ای از وهم و ابهام پوشانده بود که به وصف درنمی‌آمد.