بریده‌هایی از کتاب مردن به زبان مادری

حباب‌های مستطیل بالا آمده‌اند و مثلث‌ها گوشه‌های تیزی دارند که خاک را پاره می‌کنند و دریا را سر می‌برند

نشانه زنبق‌های زرد یک چمدان چرم قدیمی و شعری گیرکرده توی گلویم کنارم که باشی آسمان از آسمان تکان نمی‌خورد ماه من!

دعوت تمام راه‌ها را به رویم بسته‌اند از مژه‌هایت بالا آمده‌ام چشم‌هایت را نبند