بریده‌هایی از کتاب تخت پروکروستس

نابغه کسی است که تقلید عیب‌هایش دشوارتر از هنرش است.

آنچه «تفریح» می‌نامند (تمرین، مسافرت و ورزش) مثل کار است؛ در آن به‌سختی تلاش می‌کنند و بیشتر گرفتارش هستند.

شکست تفکر دست‌دوم: با شما رازی در میان می‌گذارد و به‌نوعی انتظار دارد آن را حفظ کنید، ولی خودش به شما ثابت کرد که نتوانست.

با صدای بلند از دست اشتباهات خود گلایه نکنید؛ ممکن است با این کار ایده‌هایی به دشمنان کمتر فرضی خود هدیه بدهید.

تحسین کسی که عیب‌های شما را نمی‌تواند بگوید، دلالت بر این دارد که او عاری از فضیلت است.

ویژگی بارز هالو این است که عموما برای عیب‌های بشری، تعصب‌ها، تناقض‌ها و نابخردی‌ها افسوس می‌خورد؛ بدون این‌که این‌ها را محض تفریح یا یافتن فایده‌ای بررسی کند.

پروکروستس در اساطیر یونانی، صاحب بی‌رحم یک ملک کوچک در کوریدالوس در آتیکا، جایی بین آتن و الوسیس بود؛ مکانی که مراسم آئینی اجرا می‌شد. او رسم خاصی در مهمان‌نوازی داشت: مسافران را می‌ربود، برایشان شامی سخاوتمندانه تدارک می‌دید و سپس آنها را به گذراندن شبی بر یک تخت مخصوص دعوت می‌کرد. دلش می‌خواست تخت به‌خوبی به اندازهٔ قد مسافر باشد. از این‌رو، پاهای کسانی را که قدشان بلند بود با یک تبر کوچک و تیز، کوتاه می‌کرد و کسانی که قد کوتاهی داشتند را در طول تخت می‌کشید (نام او داماستس یا پلی‌فمون بود اما به پروکروستس معروف شد که به معنی «کش‌دهنده» است).

- مردم عادت داشتند لباس‌های عادی را در روزهای هفته و لباس‌های رسمی را یکشنبه‌ها بر تن کنند. امروزه دقیقا برعکس آن است.

اقتصاد نمی‌تواند این ایده را هضم کند که جمع (و مجموع) غیرقابل پیش‌بینی‌تر از افراد به‌تنهایی است.

بین یخ و آب هیچ حالت میانه‌ای نیست اما بین زندگی و مرگ هست: داشتن یک شغل.

هر جملهٔ قصاری اینجا دربارهٔ یک نوع از تخت پروکروستس است.

منتقدان به‌نظر می‌رسد نویسنده را برای این سرزنش می‌کنند که کتابی که آنها می‌خواستند بخوانند را ننوشته است اما در واقع او را برای کتابی که می‌خواستند اما نتوانستند بنویسند، مؤاخذه می‌کنند.

مجازات دوگانهٔ مدرنیته این است که هم پیش از موعد و هم طولانی‌تر زندگی می‌کنیم.

به هر طریق از کلمات دوری کنید؛ تهدیدها، شکایت‌ها، توجیه‌ها، روایت‌ها، تجدیدنظرها، تلاش برای برنده‌شدن در مجادله‌ها و دعاها؛ از کلمات دوری کنید.

تهدید کلامی، معتبرترین گواهی ناتوانی جنسی است.

علوم اجتماعی یعنی ابداع نوع مشخصی از انسان که می‌توانیم درکش کنیم.

تنها تعریف نر آلفا: اگر تلاش کنید نر آلفا شوید، هرگز نخواهید شد.

ریاضی‌دان با یک مشکل کارش را آغاز می‌کند و با یک راه حل تمامش می‌کند؛ مشاور یک «راه حل» پیشنهاد می‌دهد و یک مشکل برایش خلق می‌کند.

درست مثل موهای رنگ‌شده‌ای که به مردان پیر، جذابیت کمتری می‌بخشد، کارهایی که برای پنهان‌کردن عیوب خود انجام می‌دهید همین‌طور است و آنها زننده‌تر هم می‌شوند.

انسان اخلاقی، حرفه‌اش را با باورهایش سازگار می‌کند، در عوض سازگاری باورهایش با حرفه‌اش. از قرون وسطا به الان، این امر نادر و نادرتر شده است.