بریده‌هایی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال

محرومیت از خلوت: حالتی‌ست که در آن تقریباً هیچ زمانی با افکارتان تنها، و هیچ زمانی از افکارِ دیگران رها نیستید.

«همهٔ مشکلات بشریت، از ناتوانیِ انسان در آرام‌نشستنِ‌به‌تنهایی در یک اتاق سرچشمه می‌گیرد

«گفت‌وگو درک و فهم را قوی می‌کند اما خلوتْ مکتبِ نبوغ است.

این تغییرات خیلی سریع درون زندگی‌هامان خزیدند و ما فرصت نکردیم از خودمان بپرسیم از جانِ این‌همه پیشرفت و نوآوریِ یک دههٔ اخیر چه می‌خواهیم.

اگه بخوایم با خودمون صادق باشیم، باید بگم چک‌کردن تعداد "لایک"ها شده شکلِ امروزیِ سیگارکشیدن.»

مردم به‌دلیل تنبلی و بی‌هدف‌بودن‌شان نیست که تسلیم صفحه‌نمایش گوشی‌هاشان می‌شوند، بلکه بیلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری شده تا آدم‌ها به دام فضای مجازی بیفتند و هیچ راه گریزی از آن نداشته باشند.

: «بمبارانِ بی‌پایانِ اخبار و شایعات و عکس از ما دیوانگانی معتاد به دریافت اطلاعات ساخته. این اتفاق مرا نابود کرد و ممکن است با شما هم چنین کند.»

بلز پاسکال در اواخر قرن هفدهم چنین نوشت: «همهٔ مشکلات بشریت، از ناتوانیِ انسان در آرام‌نشستنِ‌به‌تنهایی در یک اتاق سرچشمه می‌گیرد.»

مار آخرسر نتیجه‌گیری می‌کند که: «فیلیپ موریس فقط ریه‌هاتون رو می‌خواست. اپ استور اما روح‌تون رو می‌خواد!»

این فناوری‌ها تلاش کرده‌اند نقش خودشان را در زندگیِ ما گسترش دهند و فضایی بیش از آن‌چه در ابتدا از آن‌ها خواسته بودیم اشغال کنند. و به‌طور فزاینده‌ای به ما دیکته می‌کنند چگونه رفتار و احساس کنیم و به‌نوعی ما را به استفادهٔ بیش‌ازحد از این ابزارها وادار می‌کنند. این موضوع گاهی به قیمت بازماندن از سایر فعالیت‌های مفید و موردعلاقه‌مان تمام می‌شود. درواقع آن‌چه ما را خسته و کلافه کرده، احساسِ ازدست‌دادنِ کنترل بر فعالیت‌های روزانه‌مان است. حسی که خودش را به شیوه‌های مختلفی در طول روز نشان می‌دهد؛