بریده‌هایی از کتاب اتفاقاً زندگی شد

ظرف‌های شب‌مانده به‌گونه‌ای عشوه‌گرانه چشمک زدن را شروع می‌کنند که هیچ انسان باوجدان و حساسی نمی‌تواند از جواب مثبت دادن به آن‌ها خودداری کند. بعد از پاسخگویی به طنازی ظرف‌ها، هر چه دنبال جان تازه می‌گردم، پیدایش نمی‌کنم.

من خیلی جدی فکر می‌کنم گذران زندگی خیلی ترس‌آورتر از مرگ است و تنها خواهشم از مرگ این است که یک وقت مناسب در مسکنم، هنگامی‌که در جایی مناسب نشسته‌ام، به میهمانی من بیاید. از اینکه در گوشه خیابان یا در مغازه، هنگام دعوا با بقال که چرا قیمت‌ها را روزبه‌روز گران‌تر می‌کنی و یا در صف نانوایی و خلاصه از اینکه یک جای بی‌ربطی ولو شوم و بمیرم، اصلاً خوشم نمی‌آید