بریده‌هایی از کتاب موش‌ها و آدم‌ها

اشتاین‌بک در سال‌های گذشته مدت‌های مدید در مزرعه کارگری و کار یدی و در ارتفاعات سی‌یرا ی کالیفرنیا شبانی کرده است. برای این‌که او از جمله آدم‌هایی است که هرگز رضا نمی‌دهد در حالی‌که در کیسه‌اش چیزی برای خوردن دارد، بپذیرد کارگر زحمتکشی گرسنه بماند.

هر آدمی نیاز به کسی داره، کسی که کنارش باشه. آدم دیوونه می‌شه وقتی کسی رو نداشته باشه. فرق نمی‌کنه اون آدم چه کسی باشه، آرزو می‌کنه فقط با کسی باشه. می‌گم بهت، آدمی که خیلی تنها بمونه، مریض میشه.

آدما نیاز ندارن که خیلی باهوش و زیرک باشن، همین کافیه که خوب باشن؛ گاهی اوقات فکر می‌کنم، این زیرکی در بعضی‌ها تأثیر معکوس داره و به حرومزادگی تبدیل میشه. همه آدمای به واقع زیرک رو در نظر بگیر، چندان آدمای خوب و نازنینی نیستن.

دنبال مدرک تحصیلی نرفت. گام بعدی در نوشتن، نوشتن بود.

که یک رمان‌نویس از نوع جدیدش قدم به میدان گذارده که هرگز دو کتاب نمی‌نویسد که شباهتی به یک‌دیگر داشته باشند. یک‌چنین آدمی را کجا می‌توان جای داد؟

دنبال مدرک تحصیلی نرفت. گام بعدی در نوشتن، نوشتن بود.

هر آدمی نیاز به کسی داره، کسی که کنارش باشه. آدم دیوونه می‌شه وقتی کسی رو نداشته باشه. فرق نمی‌کنه اون آدم چه کسی باشه، آرزو می‌کنه فقط با کسی باشه. می‌گم بهت، آدمی که خیلی تنها بمونه، مریض میشه."