بریده‌هایی از کتاب تغییر تمدن

بی‌آنکه تو را دیده باشم از تو هزار خاطره دارم.

قاضی حق را به دیگری داد   و زره معروف به دزدی سپرده شد که می‌دانست حق با امیرست و امیر با حق.

آن‌کس که دوست می‌دارد از دوست داشته شدن بی‌نیاز است...

دوباره با خشم فریاد زد: - «از رودخانه بگذرید!»   سربازها مثل مورچه‌های مردد یکی یکی سوار قایق‌های کاغذی شدند   -‌ «همه کشته خواهیم شد»   در همهمه تردیدها یکی از ما تفنگ را به سوی فرمانده نشانه رفت و تنها یکی از ما کشته شد.

هر پرچمی برای پایین آمدن برافراشته می‌شود.

درباره من حرفی برای گفتن نیست جز اینکه مرگ هنوز تصمیمش را نگرفته است.

فریادهای ما تنها روزی سطری از کتابی خواهد بود که خود هرگز آن را نخواهیم خواند!

نخستین کشف انسان پرسش بود و شریف‌ترین آن آیینه   او که می‌پندارد منم کیست؟

جهان دهلیزی است تو در تو که در آن با هر سختی آسانی است... البته هر آسانی آن دشواری دیگری‌ست.

بیش از‌ آنچه فکر می‌کنی سکوت کن   هرجا پرسشی باشد دروغی هم هست.

هرکس خدا را به دلیلی دوست دارد   تو برای زیبایی‌ات   من برای تنهایی‌اش.

سنگ‌ها چگونه پژمرده می‌شوند.

ما گم شده‌ایم و زندگی پراز خواب‌هایی است که وقتی از آنها برمی‌خیزی نمی‌دانی آنچه دیده‌ای خواب بوده است یا آنچه می‌بینی!

«مرا ببخش دخترم» به دنیایی آمده‌ای که تقویم‌ها در آن تکرار می‌شوند اما امیدوارم وقتی خود را پیدا کردی برای گریختن فرصت داشته باشی.

آنها هم مثل تو فکر می‌کردند آینده همین امروز است.

بی‌آنکه تو را دیده باشم از تو هزار خاطره دارم.

با تو در بیراهه‌ها گم شدم تا بدانی مقصد همیشه رسیدن نیست.

درهای قلعه باز شد هدیه دشمن اسبی چوبی بود برای پادشاهی مغرور که فکر می‌کرد پیروزی به تدبیر است.

بیش از‌ آنچه فکر می‌کنی سکوت کن   هرجا پرسشی باشد دروغی هم هست.