بریده‌هایی از کتاب شهریار آینده؛ جان کریستوفر (سه گانه اول، جلد اول)

برای او نه چیزی پیش از وقوع حقیقت داشت و نه پس‌ازآن اهمیت.

مسئلهٔ زن یا مرد بودن نیست. اگر چیزی ارزش جنگیدن‌ـ یا کشتن‌ـ را داشته باشد، من با آن مخالفتی ندارم. اما معتقدم افتخارات پوچ را نباید با مرگ واقعی کسب کرد.

کاپیتانی را می‌شناختم که ادعا می‌کرد شمشیرش از شمشیر دیگران بلندتر و تیزتر است و بدین‌خاطر بسیار به خود می‌بالید. یک بار شمشیرش روی سپر شخص دیگری سُر خورد و پای خودش را برید. شمشیر پای او را کاملاً جدا نکرد، اما جراح بعدها به‌ناچار آن را برایش قطع کرد. اسلحه می‌تواند توی دست تغییر جهت بدهد

در زندگی تمام انسان‌ها، حتی در زندگانی آنهایی که به آرزوی خود رسیده‌اند، یأس و ناامیدی وجود دارد.

اسلحه می‌تواند توی دست تغییر جهت بدهد

افتخارات پوچ را نباید با مرگ واقعی کسب کرد

«مایهٔ شادی است که دعواها پیش از آنکه به کینه بدل شوند، به دوستی بینجامند.»

جلوگیری از وقوع خیانت، خیانت نیست.

من خودم را به‌خوبی می‌شناختم و می‌دانستم که اعتماد ازنظر خودم نه‌تنها هرگز پایدار و همیشگی نیست بلکه مثل جزرومد، دچار فراز و نشیب می‌شود. شاید هنگام خوش‌خلقی به عده‌ای اعتماد می‌کردم اما وقتی بداخلاق می‌شدم به هیچ کس اعتماد نمی‌کردم. جیمز تصور می‌کرد من تحت هیچ شرایطی به کسی اعتماد نمی‌کنم.

جنگ را آفتی می‌دانستند که انسان‌های سالم را پریشان می‌کند و نیک‌بختی و کامیابی آنان را به باد فنا می‌دهد.