بریده‌هایی از کتاب اربعین

اَلسَّلامُ عَلی الْحُسَینِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ

بِاَبی اَنْتَ وَ اُمّی یا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ

از حضرت امام حسن عسکری صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه روایت شده که فرمود: علامت مؤمن در پنج چیز است: ۱ - ۵۱ رکعت نماز گذاشتن که مراد هفده رکعت فریضه و سی و چهار رکعت نافله در هر شبانه روز، ۲ - زیارت اربعین کردن ۳ - بِسْمِ اللَّه الرحمن الرحیم را بلند گفتن ۴ - انگشتر در دست راست کردن ۵ - و پیشانی بر خاک گذاشتن.

ابوذر غفاری از حضرت رسول اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم روایت می‌کند که آن جناب فرمود: زمین بر مؤمن متوفی چهل روز گریه می‌کند.

جابر بن عبدالله انصاری در این روز وارد کربلا شد و سیدالشهداء صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه را زیارت کرد و او اولین فردی بود که در روز اربعین سیدالشهداء صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه را زیارت کرد.

زراره از حضرت صادق صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه نقل کرده که آن حضرت فرمود: آسمان برای حضرت امام حسین صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه چهل روز گریه کرده و علامت این گریه آن بود که در این مدت هنگام صبح آسمان خون آلود می‌شد و زمین نیز چهل روز گریه کرد و آفتاب هم چهل روز که علامت آن طوفانهای سیاه و کسوف و قرمزی در زمین و آسمان بود و نیز فرمود: ملائکه نیز چهل روز بر آن حضرت گریستند و زنان بنی هاشم خضاب نکردند و روغن به سر نکشیدند و چشم‌ها را سرمه نزدند تا آنگاه که سر عبیدالله بن زیاد را برای ما آوردند و ما همواره با چشم گریان هستیم و مصیبت حضرت امام حسین صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه را فراموش نمی‌کنیم.

اَشْهَدُ اَنَّک کنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَهِ وَ الْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَهِ، گواهی دهم که تو به راستی نوری بودی در پشت پدرانی بلند مرتبه و رحمهایی پاکیزه

فخرالدین رازی گوید: شیعیان عقیده دارند که جهر به تسمیه در نمازها واجب است و لیکن فقهاء با این عمل مخالفت کرده‌اند و به تواتر ثابت شده است که حضرت علی بن ابیطالب صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه بِسْمِ اللَّه را در نماز با صدای بلند می‌خوانده و هر کس در اعمال خود به علی اقتداء کند هدایت می‌گردد، دلیل بر گفتار حدیثیست که از حضرت رسول صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم رسیده که فرمود: خداوندا حق را با علی قرار بده، هر جا که رفت حق هم به دنبال او برود. آلوسی از این کلام فخرالدین رازی ناراحت شده و بر وی اعتراض کرده که همه اخبار متواتره از علی درست نیست و اعتقاد به این موضوع کفر است و ما به بعضی از این اخبار ایمان داریم و بعضی را هم قبول نداریم و البته گفتار او در این که هر کس از علی پیروی کند هدایت می‌گردد درست است و این در صورتیست که صدور این روایت از علی مسلم باشد و اگر ثابت نشد قابل قبول نیست. البته شیعیان به این سخنان آلوسی توجهی نخواهند کرد

اَلسَّلامُ عَلی صَفِی اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِیهِ، اَلسَّلامُ عَلی الْحُسَینِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ،

فخرالدین رازی گوید: شیعیان عقیده دارند که جهر به تسمیه در نمازها واجب است و لیکن فقهاء با این عمل مخالفت کرده‌اند و به تواتر ثابت شده است که حضرت علی بن ابیطالب صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه بِسْمِ اللَّه را در نماز با صدای بلند می‌خوانده و هر کس در اعمال خود به علی اقتداء کند هدایت می‌گردد، دلیل بر گفتار حدیثیست که از حضرت رسول صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم رسیده که فرمود: خداوندا حق را با علی قرار بده، هر جا که رفت حق هم به دنبال او برود.

اما در مورد سیدالشهداء صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه این مورد مستثنی است، زیرا قیام و شهادت آن حضرت اختصاص به یک سال و چند سال ندارد و باید تشکیل و انعقاد مجلس درباره‌ی آن جناب همه ساله تکرار شود تا مردم از آن واقعه و حادثه درس بگیرند و از نتایج آن قیام مقدس استفاده بکنند و از ظلم و ستم و فساد بنی امیه مطلع گردند.

شگفتی از اینجاست که گروهی در این حدیث تصرف کرده و گفته‌اند: که مقصود از زیارت اربعین، زیارت ۴۰ نفر مؤمن است در صورتی که در این حدیث از مؤمن ذکری نشده و قرینهای هم که مؤید این نظریه باشد در دست نیست.