بریده‌هایی از کتاب بلبل

او نمی‌فهمید که عشق می‌تواند چه زوایای تاریکی داشته باشد، اینکه بعضی وقتها پنهان کردن عشق، چطور می‌تواند زیباترین کاری باشد که کسی ممکن است انجام بدهد.

ناگهان فهمید که یک زن می‌تواند با یک انتخاب، همه زندگیش را تغییر بدهد و موجودیت خودش را ریشه‌کن کند.

گذشته شفافیتی دارد که دیگر نمی‌توانم در زمان حال آن را پیدا کنم.

شاید برای اینکه رهایش کند، بزرگترین شجاعت زندگیش را نیاز داشت.

«شما دخترا بخشی از نسلی خواهید بود که ادامه می‌ده. که به یاد میاره؛ خاطرات اتفاقاتی که افتاده به راحتی فراموش نمی‌شن.

ویان مرگ را می‌شناخت. حزن و اندوهی که تکه‌تکه‌ات می‌کند و تو را تا ابد شکسته رها می‌کند.

همیشه فکر می‌کردم چیزی که می‌خواهم این است که دوست داشته شوم و تحسین شوم. حالا فکر می‌کنم شاید مایل باشم که شناخته شوم.

اندوه، مثل پشیمانی، در دی. ان. ای ما لانه می‌کند و تا ابد بخشی از وجود ما باقی می‌ماند

در این زندگی طولانی‌ام اگر چیزی آموخته باشم اینست که: ما در عشق می‌یابیم که می‌خواهیم چه کسی باشیم، و در جنگ می‌فهمیم چه کسی هستیم. جوان‌های امروزی می‌خواهند همه چیز را درباره همه‌کس بدانند. آنها فکر می‌کنند همین‌که درمورد مشکلی حرف بزنیم، آن مشکل حل می‌شود. من متعلق به نسل کم‌حرف‌تری هستم. هم‌نسل‌های من ارزش فراموشی را می‌دانند، ما فریبایی بازآفرینی را می‌شناسیم.

ما در عشق می‌یابیم که می‌خواهیم چه کسی باشیم، و در جنگ می‌فهمیم چه کسی هستیم.