بریده‌هایی از کتاب کاش وقتی بیست ساله بودم می دانستم

«همیشه به‌اندازهٔ یک تصمیم از زندگی‌ای کاملاً متفاوت جدا هستید

«یه روز یه مردی به‌اسم گلدبرگ بود که فقط می‌خواست پول‌دار بشه. پس هر روز می‌رفت کلیسا و با خدا رازونیاز می‌کرد که لاتاری برنده بشه. روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌ها گذشت؛ اما گلدبرگ هیچی برنده نشد. آخرسَر، دیگه طاقتش طاق شد. تضرع‌کنان به خدا گفت: "واقعاً ناامیدم کردی." یه‌دفعه سکوت شکسته شد و خدا با صدای بلندی گفت: "گلدبرگ، می‌تونی یه کمکی بکنی و حداقل یه بلیت بخری!"»

تقریباً غیرممکن است که چیزی را بدون این‌که خودتان انجام دهید یاد بگیرید. باید آن‌قدر شکست بخورید تا بالاخره موفق شوید. با خواندن کتابچهٔ راهنما نمی‌توانید فوتبال یاد بگیرید، با مطالعهٔ نُت‌های موسیقی نمی‌توانید پیانوزدن بیاموزید و با خواندن دستور پخت غذا نمی‌توانید آشپزی بلد شوید.

«همهٔ چیزهای باحال وقتی اتفاق می‌افتن که داری کارهایی می‌کنی که توی برنامه نبوده.»

بالاخره این‌که در آخر عمر، معیار قضاوت دربارهٔ شما نه میزان سهام‌تان در بازار است، نه شکست‌دادن دایرهٔ ضدتراست وزارت دادگستری ایالات متحده، و نه تعداد خودروهای آلمانی یا ایتالیایی‌تان؛ بلکه این‌طور درباره‌تان قضاوت می‌شود: «آیا دنیا را به مکان بهتری تبدیل کرده است؟»(۲)

نباید خودتان زندانبانِ خودتان باشید و خودتان را در جایی محبوس نگه دارید که فایده‌ای ندارد

«همهٔ چیزهای باحال وقتی اتفاق می‌افتن که داری کارهایی می‌کنی که توی برنامه نبوده.»

مشکلات را می‌شود حل کرد، به‌شرطی که به خودمان اجازه دهیم نگاهی متفاوت به آن‌ها بیندازیم.

تجربه‌اش به او آموخته بود که مشکلات گریزناپذیرند و کلید موفقیت جاخالی‌دادن در برابر گلوله نیست؛ بلکه بهبود سریع است.

«هیچ تصمیم کاملاً درستی وجود ندارد.»

«استادِ هنرِ زیستن، تمایز اندکی میان کار و بازی، رنج و لذت، ذهن و بدن، تحصیل و تفریح، عشق و مذهبِ خویش ایجاد می‌کند. او در هر کاری که انجام می‌دهد، تنها به‌دنبال تعالی است و دیگران در حیرت می‌مانند که کار می‌کند یا بازی. او همیشه دارد هر دو را انجام می‌دهد.»

کارآفرین‌بودن یعنی مواجههٔ دائمی با مشکلات بزرگ و یافتنِ راه‌های خلاقانه برای مهار آن‌ها

«یادت باشد، هر مشکلی یک فرصت است.»

«هرچی سخت‌تر کار کنی، خوش‌شانس‌تر می‌شی.»

«نه هرچیز شمردنی‌ای مهم است و نه هرچیز مهمی شمردنی است.»

به‌قول آلن آلدا «مفروضات شما پنجره‌های شما رو به دنیا هستند. هرازگاهی آن‌ها را تمیز کنید وگرنه نور داخل نمی‌آید».

مسیر موفقیت پر از اشتباهات و ناامیدی است.

کارآفرین کسی است که همیشه در جست‌وجوی مشکلاتی است که می‌توانند تبدیل به فرصت شوند و روش‌های خلاقانه را برای بهره‌برداری از منابعِ محدود در رسیدن به اهدافش استفاده می‌کند.

مردم از سنینِ جوانی یاد می‌گیرند به‌جای آزمودنِ هرچیزی که شاید منجر به ناامیدی و دلسردی شود، مسیرِ ازپیش‌تعریف‌شده‌ای را با احتمال موفقیتی مشخص، دنبال کنند.

به خاطر داشته باشید هر کاری که شخصی برای شما انجام می‌دهد، به‌قیمت ازدست‌دادن یک فرصت برایش تمام می‌شود. این یعنی وقتی کسی بخشی از روزِ خود را برای رسیدگی به کار شما صرف می‌کند، کاری هست که برای خودش یا کسی دیگر انجام نداده است. خیلی راحت می‌توانید خودتان را گول بزنید و فکر کنید که «درخواست من که چیز مهمی نبوده است»؛ اما وقتی کسی مشغول است، هیچ درخواستی کوچک نیست. آن‌ها مجبور می‌شوند کاری را که دارند انجام می‌دهند، متوقف کنند، روی درخواست شما تمرکز کنند و برای پاسخ به آن وقت بگذارند.