بریده‌هایی از کتاب تهران، دنیا، تمام وقت

یک بدی زندگی واقعی این است که در لحظه‌های حساسش موسیقی ندارد.

آدم عاقل اونه که همیشه به فکر زن گرفتنه، اما هیچ‌وقت زن نمی‌گیره.

تمام دارایی من: می‌تواند “تو” باشد.