بریده‌هایی از کتاب دنیای اینشتین؛ چگونه دیدگاه اینشتین درک ما را از فضا و زمان تغییر داد

زیباترین و عمیق‌ترین احساسی که یک مرد می‌تواند داشته باشد کنجکاوی او برای حل یک معماست

اگر یک نظریه به حدی ساده نباشد که حتی یک کودک هم بتواند آنرا بفهمد، به احتمال زیاد بی‌ارزش است.

اینشتین همیشه این نکته را متذکر می‌شد که اگر یک نظریه به حدی ساده نباشد که حتی یک کودک هم بتواند آنرا بفهمد، به احتمال زیاد بی‌ارزش است.

در هر تکه سنگ بر روی زمین، در هر یک دانه پر و در هر ذره‌ای از گرد و غبار می‌تواند مخزنی شگفت‌انگیز از انرژی نهفته باشد

روزنامه‌نگاری از اینشتین، بزرگترین نابغهٔ علمی که جهان بعد از نیوتون به خود دیده پرسید: فرمول شما برای موفقیت چیست؟ اندیشمند بزرگ برای مدتی فکر کرد و پاسخ داد: اگر A موفقیت باشد، باید بگویم فرمول من A = X + Y + Z است که در آن X سخت کوشی و Y شروع کردن بازی است. روزنامه نگار پرسید: پس Z چه می‌شود؟ او جواب داد: بسته نگه داشتن دهانتان.

خود اینشتین هم یکبار گفت: روح‌های بزرگ همیشه با مخالفت عوام مواجه شده‌اند.

تمام مقالات دربارهٔ سیاهچاله‌ها مغز را به چالش می‌کشند و برای فهمیدن‌شان باید ساعت‌ها به‌طور عمیق فکر کرد.

«به نظر می‌رسید همه دوست دارند یک طاووس مغرور و ساکت باشند.»

دنیا ناگهان چه قدر بی‌انصاف شد

اینشتین تنها کسی بود که برای اولین بار مفهوم دوگانگی را در دنیای فیزیک مطرح کرد؛ او بیان کرد که نور می‌تواند همانطور که مکسول گفته ماهیتی موجی داشته باشد و همانطور هم که نیوتون سال‌ها پیش گفته بود، ماهیتی ذره‌ای هم داشته باشد. این به این معناست که نور می‌تواند در آن واحد ماهیتی موجی-ذره‌ای داشته باشد. هر کسی می‌تواند براساس آزمایشی که انجام می‌دهد نور را ذره یا موج فرض کند. برای آزمایش‌هایی با انرژی کم، که طول موج نور بلند است، ماهیت موجی نور کاربردی‌تر است. اما در آزمایش‌های با انرژی بالا، که طول موج نور به شدت کوتاه می‌شود، ماهیت ذره‌ای می‌تواند کارایی بهتری داشته باشد. این دیدگاه جدید (که بعدها به فیزیکدان دانمارکی نیلس بور نسبت داده شد) به عنوان یکی از اساسی‌ترین مشاهدات ماده و انرژی در طبیعت شناخته شد و یکی از معتبرترین منبع‌ها برای تحقیق در نظریهٔ کوانتوم شد.