بریده‌هایی از کتاب تنفس در هوای تازه

زندگی برای زیستن است و اگر قرار است که هفته بعد اتفاق بدی برایمان بیفتد؛ بسیار خوب، تا هفته بعد خیلی راه مانده است.

وقتی یک زن کشته می‌شود، همیشه اولین مظنون همسرش است

آیا تاکنون به این اندیشیده‌اید که هر مرد چاقی، یک مرد لاغر هم در درونش دارد؛ عین تکه‌سنگی که تندیس مجسمه‌ای در درونش نهفته است؟

عجیب است که چگونه زنها بعد از عروسی ازبین می‌روند.

ما در روزگاران گذشته هر چیزی بودیم؛ دیگر ظاهرسازی نمی‌کردیم.

چاقی باعث می‌شود آدم مشکلات زندگی را برای خود دشوار نپندارد. من مطمئنم کسی که از ابتدای به‌دنیاآمدنش چاق بوده و در تمام زندگی لقب تپلی داشته، هیچگاه احساسات عمیقی ندارد. یک مرد چاق نمی‌تواند در نمایش، صحنه‌ای غم‌انگیز را اجرا کند، آیا می‌تواند؟ او نمی‌تواند شخصیتی تراژدی داشته باشد و بی‌شک نمایشی که در آن مردی چاق حضور دارد، نمایشی کمدی خواهد بود.

شما باور نمی‌کنید که هیچ ماشینی بتواند در چند جهت بلرزد.

مسافرخانه قدیمی شهر که در گذشته استراحتگاه کشاورزهایی که خسته از کار روزانه برمی‌گشتند بود، تبدیل به یک هتل لوکس و مجلل شده است، فروشگاههای زنجیره‌ای مدرن، مغازه‌های کوچک را بلعیده‌اند و صاحبانشان را ورشکست و در گوشه نوانخانه‌ها منزوی کرده‌اند تا اینکه سرانجام در فقر و بدبختی مرده‌اند. در یک کلام، حالا شهر به کسان دیگری تعلق دارد و جایی برای ساکنان قدیمی‌اش وجود ندارد. به‌راستی انسان امروز به کجا می‌رود؟ جایگاه خصایل ارزشمند انسانی که بی‌شک خداوند او را برای تعالی معنوی آفریده در کجای این دنیای مدرنیته فاقد احساسات و عواطف بشری جای دارد؟ در دنیای امروز انسانِ گرفتار مشکلات و هزینه‌ها، چنان در تنگنا مانده که دیگر جایی برای اینگونه احساسات در درونش وجود ندارد.

با گذشت زمان، آدم به هر چیزی عادت می‌کند.

ما همیشه در نگرانی و ترس زندگی می‌کنیم و جزیی از شخصیت درونی ما را همین امر تشکیل می‌دهد.