بریده‌هایی از کتاب دعای جوشن کبیر

ای آن‌که میان انسان و دلش قرار گیرد

یٰا عِمٰادَ مَنْ لاٰعِمادَ لَهُ

ای فریادرس کسی که فریادرسی ندارد،

 اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِاسْمِک یا اللّٰهُ، یا رَحْمٰنُ، یا رَحِیمُ، یا کرِیمُ، یامُقِیمُ، یا عَظِیمُ، یا قَدِیمُ، یا عَلِیمُ، یا حَلِیمُ، یا حَکیمُ، سُبْحانَک یا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ. (۱) خدایا از تو می‌خواهم به نامت، ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای بزرگ‌منش مهمان‌نواز، ای پایدار، ای بزرگ، ای دیرینه، ای دانا، ای شکیبا، ای فرزانه، منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ما را از آتش برهان ای پروردگار من.

ای آرامش بخش هر اندوهگین

یٰا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ

ای برطرف‌کننده اندوه‌ها، ای دگرگون‌ساز دل‌ها، ای پزشک دل‌ها، ای روشنی‌بخش دل‌ها، ای همدم جان‌ها، ای گره‌گشای اندوه‌ها، ای گشایشگر دلتنگی‌ها.

ای دوست کسی که دوستی ندارد، ای طبیب کسی که طبیبی ندارد، ای پاسخگوی کسی که پاسخگویی ندارد، ای دلسوز کسی که دلسوزی ندارد، ای رفیق کسی که رفیقی ندارد، ای فریادرس کسی که فریادرسی ندارد، ای راهنمای کسی که راهنمایی ندارد، ای همدم کسی که همدمی ندارد، ای رحم کننده بر کسی که رحم کننده ای ندارد، ای یار کسی که یاری ندارد (۵۹)

ای که در خشکی و دریا راه رسیدن به توست

یا غَنائِی عِنْدَ افْتِقارِی