بریده‌هایی از کتاب اصول و مهارت های حسن گزینی؛ خلق زیباترین رخدادهای «نو» جوانی

معرفی مهارت:منظور از «فاصله افتادن بین علم و عمل» حالتی در فرد است که دانسته‌ها و اندوخته‌های ذهنی‌اش او را در انجام کارهای مثبت و خیر یاری نمی‌کند. هر قدر فرد دانسته‌هایش بی‌ربط‌تر با عملش باشد، یعنی فاصله علم و عملش بیشتر است.

در بین اعمال برخی نسبت به برخی دیگر دارای ارزش بیشتری هستند. برای اینکه بتوان ارزش کارها را افزایش داد لازم است علم خود را نسبت به آنها در ابعاد یاد شده فوق افزایش داد. برای این منظور یک یا چند کار مشخص خود را در نظر بگیرید ابتدا در رابطه با آن کار وضعیت موجود خود را در ابعاد زیر بررسی کنید.

مهارت دوم: خلق حسن های عاطفی عواطف انسان که همان دوست داشتن‌ها و دشمن‌داشتن‌های اوست، مدیریت عمل او را در دست می‌گیرند. اگر با حکم الهی منطبق باشند انسان را در جهت احسن عمل مدیریت می‌کنند و گرنه او را از احسن عمل دور می‌سازند. زیبنده شدن به این مهارت عاملی می‌شود تا با توجه یافتن و اصلاح حسن‌های عاطفی، فرد به احسن عمل برسد.

برخی از مهم‌ترین جلوه‌های مردان و زنان الهی در بروز حسن از جمله زیر است: بعثتی که ثمره آن تلاوت آیات و تعلیم و کتاب و حکمت و تزکیه است. برخورداری از توان‌های خاص مانند علم و احاطه به هستی و موجودات برخورداری از رحمت خاص مانند نماز و قبله و مناسک حج و امثال آن