بریده‌هایی از کتاب هنر جنگ در کارآفرینی

جنگجوهای حرفه‌ای به دنبال هدف‌هایی هستند که آنها را به چالش می‌کشد، رشد می‌دهد و کلی اطلاعات می‌دهد. پس هر بار که با حرکت در این مسیر یا شروع یک کار، آب در دهانتان خشک شد، ضربان قلبتان بالا رفت و در جای خود میخکوب شدید، ایمان بیاورید که کارتان درست است. قبول اموری که در آنها ترس وجود ندارد وقت تلف کردن است.

مقاومت با به شک انداختن شما به توانایی‌هایی که دارید، شما را از انجام کارهای فوق‌العاده باز می‌دارد. روبرو شدن با سئوالاتی مثل «آیا توانایی لازم را دارم؟»، «آیا لیاقت این جایگاه را دارم؟» شما را از ادامهٔ راه مأیوس کرده و شوق و ذوق شما را کور می‌کند. هنرمند واقعی با ظاهر شدن این سئوالات به درست بودن مسیر و حرکت خود ایمان می‌آورد.

زمانیکه شما به دنبال ارتقاء معنوی، اخلاقی یا کاری هستید و دست به کار خلاقانه‌ای می‌زنید، باید منتظر ظهور مقاومت باشید. به همین خاطر اگر در مؤسسهٔ مادر ترزا در کلکته به کارهای عام‌المنفعه مشغول هستید و قصد ترک آن کار و روی آوردن به کارهایی مثل بازاریابی تلفنی را دارید خیالتان از طرف مقاومت راحت باشد، مقاومت در این مواقع حتی بلیط افتخاری هم به شما تقدیم می‌کند. به عبارتی اگر هیچ مقاومتی را در مسیرتان حس نکردید بدانید که به بی‌راهه می‌روید.

هدف اصلی مقاومت در حمله‌هایش زخمی کردن و آزردن نیست، او تنها با هدف کشتن حمله می‌کند. هدف آن از بین بردن جوهر وجود ماست. مقاومت با تمام وجود به سمت استعداد و توانایی‌های ما حمله می‌کند تا جلوی رشد ما را بگیرد. این استعداد در حرفه و کسب و کار ما نمود پیدا می‌کند و وقتی برای پیشرفت آن آستین بالا می‌زنیم مقاومت با تمام قوا ظاهر می‌شود.

حرفه‌ای از انتقادات برای تحریک ترس و حرکت سریع‌تر به سمت قله‌های موفقیت بهره می‌برد.

اینکه چند صفحه کار کرده‌ام! آیا چیزهایی که نوشته‌ام خوب است یا خیر! اصلاً مهم نیست و من به هیچ وجه به آن فکر نمی‌کنم. بلکه چیزی که برای من مهم است آن است که من برای انجام کار خود وقت گذاشته‌ام تمام توان خود را به کار گرفته‌ام. به عبارتی من در این پروسه دماغ مقاومت را به خاک مالیدم و بر آن پیروز شده‌ام.

پیروان این مکتب معتقد هستند که در کنار هر گیاهی فرشته‌ای فریاد می‌زند: «رشد کن، رشد کن.» من حتی از این هم جلوتر رفته‌ام و معتقدم که در کنار هر انسانی فرشته‌ای بزرگ وجود دارد که از وی می‌خواهد «متمول شو!»

فرشتگان همیشه در کنار ما هستند ولی ما قادر نیستیم آنها را ببینیم. فرشتگان دیده نمی‌شوند ولی گوش می‌دهند آنها جهان آدم‌ها را درست درک نمی‌کنند، رنگ‌ها را نمی‌شناسند، عشق را تجربه نکرده‌اند ولی احساسات انسانی را متوجه می‌شوند. رسالت آنها کمک کردن به ماست، بیدار کردن ما و گوش کشان کشاندن ماست.

این اثر در سطوح بالا وجود داشته و در وجود وی تجلی یافته است.