بریده‌هایی از کتاب اختلال خودشیفتگی پیامد‌ها و راهبردها

اختلال خودشیفتگی می‌تواند در درون یا بیرون فرد ظاهر شود «ما می‌توانیم از درون فردی خودشیفته، ولی از بیرون موجودی فداکار باشیم. مثل وقتی که فکر می‌کنم بابت فداکاری‌هایم نسبت به شما دارای مقامی «برتر» هستم. وقتی دچار خودشیفتگی بیرونی هستم که احساس بی‌کفایتی می‌کنم. در نتیجه، برای پنهان کردن احساساتم رفتاری دارم که مرا در مقامی بالاتر بنشاند. این گونه حقارتِ خود را از شما و از خودم پنهان می‌کنم».

«نارسیسوس» در اساطیر یونانی نام جوان زیبایی است که مورد مهر دختری به نام «اکو» قرار می‌گیرد. او آنقدر به «اکو» بی‌اعتنایی می‌کند که جسم دختر بیچاره از فرط اندوه تحلیل می‌رود و از او فقط صدایی از درد و رنج باقی می‌ماند. بعدها «نارسیسوس» در جزای بی‌مهری خود به رنجی مشابه مبتلا می‌گردد، به این معنی که در چشمه‌ای زلال تصویر خویش را می‌بیند و به عشق خویشتن گرفتار می‌شود. او هر بار که برای لمس معشوق خود دست به چشمه دراز می‌کند، جز امواجی لرزان که تصویر را تکه تکه و مخدوش می‌سازند، چیزی به چنگ نمی‌آورد. کلمهٔ «نارسیسیم» به معنی «خودشیفتگی» از همین روایت گرفته شده است و «نارسیست» یعنی «خودشیفته» به کسی می‌گویند که در حدی نامتعادل و بیمارگونه به خود توجه داشته باشد

فرد خودشیفته از خودش پرشده و شما را نه می‌شنود و نه می‌بیند.

«نارسیسوس» در اساطیر یونانی نام جوان زیبایی است که مورد مهر دختری به نام «اکو» قرار می‌گیرد. او آنقدر به «اکو» بی‌اعتنایی می‌کند که جسم دختر بیچاره از فرط اندوه تحلیل می‌رود و از او فقط صدایی از درد و رنج باقی می‌ماند. بعدها «نارسیسوس» در جزای بی‌مهری خود به رنجی مشابه مبتلا می‌گردد، به این معنی که در چشمه‌ای زلال تصویر خویش را می‌بیند و به عشق خویشتن گرفتار می‌شود. او هر بار که برای لمس معشوق خود دست به چشمه دراز می‌کند، جز امواجی لرزان که تصویر را تکه تکه و مخدوش می‌سازند، چیزی به چنگ نمی‌آورد.

برای زندگی در کنار مرد خودشیفته‌ای که خودخواهانه از نثار عشق به اطرافیان خود اجتناب می‌کند، باید برای آسیب کمتر، پوست عاطفی‌تان را که روزها و سالها در انتظار توجه و نوازش، بدون چشم داشت به سر برده، کلفت کنید.

«از خودم خیلی حرف زدم، حالا از تو صحبت کنیم، از آخرین کتابم خوشت آمد؟»

. نداشتن همدلی، خودبینی همراه با احساس حسادت، عادت به سوءاستفاده از دیگران، و احساس سزاواری و استحقاق از ویژگی های آنان است.

او اصلاً متوجه نیست که عشق و علاقه، محصول ارزش‌های واقعی است و دائماً رنج می‌برد که چرادیگران زیر بار تخیلات او نمی‌روند.

بزرگسالان برای داشتن یک عزت نفس قوی و ایجاد و حفظ روابط معنی‌دار با دیگران نیاز به یک خودشیفتگی سالم دارند.

شخص خودشیفته با دنیا ارتباط ندارد، و در نتیجه تنها و از این رو وحشت زده است. او با تورم نفس ناشی از خودشیفتگی‌اش این مفهوم تنهایی و وحشت را جبران می‌کند.

بنیاد خودشیفتگی بر تخیلات پوچ است. درست مثل یک درجه‌دار ارتش که خیال کند تیمسار است و علاوه بر آن به زور بخواهد دیگران را نیز وا دارد تا این خیال باطل را بپذیرند!

مشاهدهٔ دلایل دشوار نیست.

افراد شدیداً خودشیفته بی‌وقفه حرف می‌زنند- آنهم اغلب در موقع غذا، و بدین ترتیب هم خود فراموش می‌کنند غذا بخورند و هم دیگران را به انتظار وا می‌دارند. مهمان یا غذا برایشان کم اهمیت‌تر از «من» است

فرد خودشیفته واقعی در نوعی انزوای متکبرانه به سر می‌برد و بیش از آنکه اتکا به سایر افراد را تجربه کند، در پی آن است که دیگران را زیر نفوذ خود درآورد. و معمولاً تمام خدمات را می‌گیرند و دنبال بقیه‌اش می‌گردند.

فرد خودشیفته مایل است روابط اجتماعی را کوتاه و موقت برقرار کند، زیرا افراد کمی حاضر می‌شوند تحت سلطه او بمانند. به سرعت به وجد می‌آید و با دیگران ارتباط کاری برقرار می کند. ولی دوستان اندکی دارد. نزدیکان او خودشیفتگانی هستند که فاصله مناسبی را برای تبادل ژست‌هایی با هدف تأیید دو سویه با او حفظ می‌کنند، در حالی که هیچ یک از حیث عاطفی نیازی به یکدیگر ندارند.

. زیرا درک می‌کند هرگز آن گونه که ادعا می ک

خودشیفتگی تعاریفی با این مضامین نیز آمده است: برداشت غیر واقع‌بینانه‌ای از اهمیت خود دارند، انتقادپذیر نیستند، مردم را فریب می‌دهند و حس همدلی ندارند و همین خصوصیات‌شان نیز مشکلات زیادی در روابط‌شان ایجاد می‌کند الگوی نافذ خود بزرگ‌بینی (در خیال یا رفتار)، نیاز برای تمجید، فقدان هم‌حسی که اوایل بزرگسالی شروع می‌شود،

نوعی خود فریبی است و خودشیفته کسی است که از گول زدن خود لذت کاذب می‌برد. یک خودشیفته گاهی برای فریب دیگران نیز دست به ریاکاری می‌زند و غالباً این ریاکاری ناآگاهانه صورت می‌گیرد.

خودشیفتگی از هیچ پشتوانهٔ ارزشی برخوردار نیست. مثل چک بی‌محل است!