بریده‌هایی از کتاب این راهش نیست

بری شوارتز می‌گوید موضوعی که ما اغلب متوجه آن نمی‌شویم این است که این محدودیت‌ها به‌نفع ما هستند. آنها تصمیم‌گیری را برای ما راحت‌تر می‌کنند؛ زندگی را ساده‌تر می‌کنند؛ باعث می‌شوند همه‌چیز «تقصیر شما» نباشد؛ و در نتیجه باعث می‌شوند حس شادی بیشتری داشته باشیم. ما معتقدیم ایجاد این محدودیت‌ها درنهایت می‌تواند به شما کمک زیادی کند. در عوض، آزادی بی‌نهایت داشتن شما را فلج کرده و آشفته می‌کند. البته امروزه تنها در صورتی می‌توانیم محدودیت‌های مناسبی داشته باشیم که خودمان آنها را بر اساس ارزش‌هایمان تعیین ک

بری شوارتز می‌گوید موضوعی که ما اغلب متوجه آن نمی‌شویم این است که این محدودیت‌ها به‌نفع ما هستند. آنها تصمیم‌گیری را برای ما راحت‌تر می‌کنند؛ زندگی را ساده‌تر می‌کنند؛ باعث می‌شوند همه‌چیز «تقصیر شما» نباشد؛ و در نتیجه باعث می‌شوند حس شادی بیشتری داشته باشیم. ما معتقدیم ایجاد این محدودیت‌ها درنهایت می‌تواند به شما کمک زیادی کند. در عوض، آزادی بی‌نهایت داشتن شما را فلج کرده و آشفته می‌کند. البته امروزه تنها در صورتی می‌توانیم محدودیت‌های مناسبی داشته باشیم که خودمان آنها را بر اساس ارزش‌هایمان تعیین ک

برای شروع بهترین کار این است که از خودتان بپرسید «چقدر کافی است»؟ این دیدگاه به‌خوبی به بسیاری از مردم منتقل نشده و به‌همین‌خاطر است از همان اول ما با تعادل میان زندگی و کار مشکل داریم. گفتن اینکه «فقط بهترین باش» در دنیایی که گزینه‌ها و رقابت‌ها بی‌نهایت هستند

این تحقیق چهار معیار را ارائه داده که مهم‌تر از موارد دیگر هستند: ۱. شادی: داشتن حس شادی و رضایت از زندگی ۲. دستاورد: دستیابی به دستاوردهایی که کاملاً با اهداف مشابهی که دیگران برای آنها تلاش می‌کنند قابل‌مقایسه باشد. ۳. اعتبار و اهمیت: تأثیر مثبت داشتن روی افرادی که برای شما مهم هستند. ۴. میراث: ایجاد ارزش‌ها و دستاوردهایی که بتوانید از طریق آنها به دیگران کمک کنید در آینده موفق شوند. آنها همچنین روش ساده‌ای ارائه دادند برای تفسیر احساساتی که این چهار مورد باید در زندگی شما ایجاد کنند: ۱. شادی=لذت ۲. دستاورد=پیروزی ۳. اعتبار و اهمیت= توجه (به دیگران) ۴. میراث=قابل‌تعمیم‌بودن

در کتاب همین کافی‌ست، نویسندگان به این موضوع با عنوان «استراتژی فروریختگی» اشاره می‌کنند-فروریختن همه‌چیز در یک شاخص برای سنجش اینکه آیا زندگی ما در مسیر درستی قرار دارد یا نه. اکثر ما به این نتیجه می‌رسیم که تمرکز روی پول و گفتن اینکه «باید بیشتر به‌دست آورم» کار ساده‌تری‌ست. راحت، بی‌دردسر... و به‌شدت اشتباه. همان‌طور که دیدیم، افراد بسیار موفقی که نویسندگان با آنها صحبت کرده بودند اغلب احساس می‌کردند یکی دیگر از قسمت‌های زندگی خود-مثل روابطشان-را از دست داده‌ا

بیندازید تا ببینید آیا موفقیت هنوز هم برایتان یک گزینۀ واقع‌بینانه است. تلاش برای موفق‌تربودن نسبت به دیگران بسیار خطرناک است؛ این به این معناست که میزان تلاش و سرمایه‌گذاری شما توسط آنها تعیین می‌شود و همین مسئله هم باعث می‌شود شما نتوانید از تمام سرعت خود برای ادامۀ مسیر استفاده کنید. گفتنِ اینکه می‌خواهید در رقابت جهانی‌ای که دیگران در آن مشتاقانه ۷ روز در هفته و ۲۴ ساعت در روز در حال تلاش‌اند «نفر اول» باشید حتی ذره‌ای هم عملی نیست. ما خواستار حق انتخاب و انعطاف‌پذیری بوده‌ایم که به آنها هم دست یافته‌ایم. حالا دیگر هیچ محدودیتی وجود ندارد. دیگر لازم نیست شما برای اینکه تصمیم بگیرید چه زمانی دست از کار بکشید به بیرون از خودتان نگاه کنید. دنیا همیشه به شما می‌گوید فقط به مسیرتان ادامه دهید.

بیندازید تا ببینید آیا موفقیت هنوز هم برایتان یک گزینۀ واقع‌بینانه است. تلاش برای موفق‌تربودن نسبت به دیگران بسیار خطرناک است؛ این به این معناست که میزان تلاش و سرمایه‌گذاری شما توسط آنها تعیین می‌شود و همین مسئله هم باعث می‌شود شما نتوانید از تمام سرعت خود برای ادامۀ مسیر استفاده کنید. گفتنِ اینکه می‌خواهید در رقابت جهانی‌ای که دیگران در آن مشتاقانه ۷ روز در هفته و ۲۴ ساعت در روز در حال تلاش‌اند «نفر اول» باشید حتی ذره‌ای هم عملی نیست. ما خواستار حق انتخاب و انعطاف‌پذیری بوده‌ایم که به آنها هم دست یافته‌ایم. حالا دیگر هیچ محدودیتی وجود ندارد. دیگر لازم نیست شما برای اینکه تصمیم بگیرید چه زمانی دست از کار بکشید به بیرون از خودتان نگاه کنید. دنیا همیشه به شما می‌گوید فقط به مسیرتان ادامه دهید.

تا اینجا دو جنبۀ موضوع را بررسی کردیم. بله افراد وسواس و پرشوری مثل تد ویلیامز مثل دیوانه‌‌‌ها کار می‌کنند و نتایج بزرگی به‌دست می‌آورند ولی معمولاً بهای آن را با روابط خود می‌پردازند. عده‌ای از ما که در شغل رؤیایی خود مشغول به کار نیستیم از ساعات طولانی‌ای که صرف کارمان می‌کنیم بیشتر ضرر می‌کنیم تا اینکه سود کنیم. هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد نفر بعدی در لیست karoshi باشد. تفریح، خواب کافی و رفتن به تعطیلات ممکن است وقت شما را برای کارکردن بگیرند ولی باعث می‌شوند کیفیت و دلبستگی شم

ویسنده‌ای به نام تونی اسکوارتز می‌گوید: «عامل اصلی عملکرد بالا انرژی است نه

توسط متیو واکر از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی نشان می‌دهد کم‌خوابی ما را در موقعیتی کاملاً خلاف موقعیت آن زن قرار می‌دهد: جنبه‌های منفی دنیا بیشتر به چشم ما می‌آید. پس از بررسی اف‌ام‌آر‌آی در دانش‌آموزانی که به مدت ۳۵ ساعت آنها را بیدار نگه داشته بودند مشخص شد واکنش آمیگدال آنها به چیزهای بد ۶۰% نسبت به افرادی که به میزان طبیعی خوابیده بودند بیشتر است. وقتی ما هشت ساعت می‌خوابیم مغزمان «دوباره راه‌اندازی می‌شود» و از نظر روحی متعادل می‌شویم. مغز ما بدون خواب به هر چیز بدی بیش‌از‌حد واکنش نشان می‌دهد. به زبان ساده‌تر: وقتی خسته

شما به آن سرعتی که فکر می‌کنید توان مغزی خود را دوباره به‌دست نمی‌آورید. یکی از مطالعات انجام‌شده در سال ۲۰۰۸ در استکهلم نشان داد افراد بعد از چند شب پنج ساعت خوابیدن حتی بعد از داشتن یک هفته خواب طبیعی هنوز هم ۱۰۰% توان مغزی خود را به‌دست نمی‌آورند.

یک دانش‌آموز زرنگ را در نظر بگیرید که عملاً همیشه در تمام کارهای خود جزو ۱۰% افراد برتر قرار داشته است. طبق یکی از مطالعات انجام‌شده اگر او در طول روزهای هفته کمی زیر ۷ ساعت، و آخر هفته‌ها حدوداً چهل دقیقه بیشتر، بخوابد در گروه ۹% آخر افراد محروم از خواب کافی قرار می‌گی

برنمی‌گردد. برای اینکه واقعاً فردی خلاق باشید باید از موقعیتی که میزان تنش در آن بسیار بالاست خارج شوید و اجازه دهید ذهنتان آزاد و رها باشد. محققین معتقدند خیال‌بافی درواقع شبیه حل‌کردن مشکل است: وقتی خیال‌بافی می‌کنید همان قسمت‌هایی از مغز درگیر هستند که به هنگام حل یک پازل درگیر می‌شوند. طبق نتایج به‌دست‌آمده افرادی که ذهن آنها بیشتر آزاد و رها باشد بهتر از دیگران مشکلات را حل می‌کنند.

است. اکثر افراد بهترین‌ایده‌های خود را زمانی که در حمام هستند

تحقیقات دانشگاه استنفورد تقریباً هیچ‌چیز. کارایی افراد بعد از ۵۵ ساعت کار به‌شدت کاهش می‌یابد و این یعنی «کسی که ۷۰ ساعت برای کار خود زمان بگذارد هیچ چیز بیشتری از آن ۱۵ ساعت اضافه کارکردن به‌دست نمی‌آورد.» تنها چیزی که این افراد به‌دست می‌آورند استرس بیشتر است.

اهمیت کارکردن در محیطی سرگرم‌کننده برای افراد بسیار بیشتر از پول و ارتقای شغلی

سرگرمی و شوخی در محیط کار برای جلب‌توجه متقاضی از پاداش و ایجاد فرصت برای ارتقا عامل قوی‌تری است.»

می‌خواندند که اصلاً نیازی نبود بخوانند. آنها افرادی کنجکاو و باانگیزه بودند. یکی دیگر از مطالعات انجام‌شده نشان داد بین میزان تعطیلات بچه‌ها و عملکرد درسی آنها رابطۀ مستقیمی وجود دارد. بازی بیشتر برابر است با یادگیری بیشتر. خوش‌گذرانی و تفریح به ما کمک می‌کند

بوده‌اند به طریقی برای اطمینان از حفظ موهبت غیرطبیعی خود وارد یک معامله، دادوستد، یا توافق با شیطان شده‌ بودند. در مجموع، این افراد آن‌قدر سرگرم کار خود می‌شدند که همه‌چیز را قربانی می‌کردند، مخصوصاً افرادی که در اطرافشان بودند

بق نتایج به‌دست‌آمده از مطالعاتی که انجام دادم مشخص شد روابط اجتماعی مهم‌ترین عامل شادی در زندگی ما هستند.»