بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ آذرگان

تخت نماد قدرت پادشاهی و تاج نماد شکوه پادشاهیه. و همیشه تخت مهم‌تر از تاجه.

ما می‌ستاییم فروهر مقدسِ درگذشتگانِ پاکدین را، و فروهرهای پاکدینانی که در حیات هستند، و و فروهرِ مردانی که هنوز متولد نشده‌اند و سوشیانت‌های نوکنندهٔ جهان خواهند بود

قدرت داشتن و در قدرت باقی موندن بسیار دشواره بانو. انقدر که آدم‌ها رو بسیار عوض می‌کنه.

اگر مردم به جادو اعتقاد داشته باشن و باور کنن نفرین یک نفر دلیل شکست‌ها و ناکامی‌های حکومته، به جای نقد پادشاه دست به دعا برمی‌دارن. بر چنین مردمی ساده‌تر میشه حکومت کرد.

مرگ معنایش همین است. پایان... پایان صدا، پایان نگاه، پایان زندگی، پایان عشق...

عشق اتفاقی نیست که بیفتد. عشق را باید ساخت.

دادگاه ایران، قلب ایرانه و عدالت، ضربان این قلب. سرزمینی که عدالت نداشته باشه هیچ نداره.

قطعا روزهایی روشن و شب هایی آرام در انتظار ماست؛ در انتظار ما و ایران ما...

ـ چه جملات زیبایی! ـ چه لحن کنایه‌آمیزی! ـ این جملات زیبا فقط می‌تونن آناهیتا رو جذب کنن. ـ این لحن کنایه‌آمیز هم فقط می‌تونه ارشیا رو از داشتنت منصرف کنه.

همهٔ زن‌ها قلب کوچکی دارن، به خصوص در برابر مردی که قلب‌شون رو تصاحب کرده.

هر صلحی تاوانی هم داره. ـ جنگ هم تاوان زیادی داره. ـ همین‌طوره. فقط درباریان من تاوان‌های جنگ رو نمی‌بینن و تاوان‌های صلح رو پررنگ می‌کنن.

اهورامزدا! گله از تصمیم تو شایسته نیست. من هم گله نمی‌کنم اما بعد از این همه سختی، آرامش رو از خودت می‌خوام

ـ عشق اتفاقی نیست که بیفته. عشق رو باید ساخت.

آدم‌ها اگر به وقتش برای خواسته‌هاشون نجنگن، خیلی زود به شرایط عادت می‌کنن. انقدر که خواسته‌هاشون رو فراموش می‌کنن.

ـ کارهایی انجام بده که خلاف میل پادشاهه. نشون بده برات اهمیتی نداره خواستهٔ پادشاه چیه. هویت خودت به عنوان دایانا رو مستقل از بقیه نگه دار. تو که الان فقط همسر یا مادر نیستی. تو تویی. تو دایانایی. حق داری گاهی هر کار که دوست داری انجام بدی.

من هر لحظه فکر می‌کردم عاشقت هستم و در لحظهٔ بعد می‌فهمیدم نه، عشق برای لحظهٔ قبل نبود؛ برای همین لحظه‌ست. تا امروز هم همینه. شش ساله که هر لحظه تعریف عشق عوض میشه.

من هر لحظه فکر می‌کردم عاشقت هستم و در لحظهٔ بعد می‌فهمیدم نه، عشق برای لحظهٔ قبل نبود؛ برای همین لحظه‌ست. تا امروز هم همینه. شش ساله که هر لحظه تعریف عشق عوض میشه.

عشق اتفاقی نیست که بیفتد. عشق را باید ساخت.

چهره‌اش نگاه می‌کنم. با لبخند می‌گوید: ـ اسب‌سواری کنیم. ـ به یاد گذشته؟ ـ با امید به آینده.

ـ می‌تونیم با هم مسابقه بدیم یا در اسب‌سواری هم نمی‌تونی من رو رقیب خودت ببینی؟ ـ به راحتی می‌تونم. خودت رو برای شکست آماده کن دایانا. ـ فکرش رو هم نکن پوریا. من الان آماده‌تر از همیشه هستم. ـ می‌بینیم. ـ می‌بینیم. ـ بشمرم؟ ـ تا سه. ـ یک، دو.... سه.