بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ آذرگان

آری! قطعا روزهایی روشن و شب هایی آرام در انتظار ماست؛ در انتظار ما و ایران ما...

عشق اتفاقی نیست که بیفته. عشق رو باید ساخت.

آرامش. آرامش من مدت‌هاست که گم شده. ـ خسرو باید براتون پیداش کنه؟ ـ آرامش رو پیدا نمی‌کنن، درست می‌کنن.

گیتی چه خوب صحبت می‌کند. انقدر خوب که گاهی احساس می‌کنم گیتی دایانای درون من است که به صحبت با من نشسته است.

همیشه بخند دایانا. مهم نیست به چی، فقط... بخند که وقتی می‌خندی، همه‌چیز تو قلبم سر جاشه.

ـ کاووس شبیه کیقباد می‌خندید. من لبخندهای پدرم رو کشتم.

امنیت یعنی جان و مال و آبرو و انسانیت ما هر لحظه در امان باشه؛ در امان از فقر، در امان از ترس، در امان از غم و در امان از ناامیدی.

هیچ‌کس مثل تو نمی‌تونه پادشاه ایران رو آشفته کنه.

نفس‌های تو فقط دلیل زندگی من نه... دلیل بودن من هستن، دلیل بودن دایانا.

نه. چنین رسمی نیست. مگر آنکه داماد خسروانوشیروان باشد.

خوب می‌دونی چقدر به من نزدیکی. ـ کاش نزدیک‌تر بودم.

راستی می‌دونی پوریا چه معنایی داره؟ ـ پوریا یعنی دارندهٔ همه‌چیز. کسی که تمام چیزهای شایسته رو داره.

مرگ معنایش همین است. پایان... پایان صدا، پایان نگاه، پایان زندگی، پایان عشق... عشق! هرگز از رابطه‌مان با نام عشق یاد نکرده‌ام. اما حالا احساس می‌کنم آنچه میان‌مان بود، می‌تواند عشق باشد. یک عشق ساده و پنهان... یک عشق درک‌نشدنی... شاید هم یک عشق آزاردهنده. عشقی که حالا دیگر پایان یافته است. اما مگر می‌شود عشق پایان داشته باشد؟ جدایی من و پوریا باعث کم‌رنگ شدن محبت‌مان نشد. مطمئنم مرگش نیز... سرم را تکان می‌دهم. همین الان به کارن قول دادم پوریا را رها کنم. به افکار قبلی‌ام فکر می‌کنم؛ عشق من و کارن... نه! نمی‌توانم نام عشق را روی رابطه‌مان بگذارم. این نیز حقیقت غمناک دیگری است که باید با آن کنار بیایم. من نتوانستم محبت کارن را آنطور که شایسته است، پاسخ دهم. به راستی نتوانستم. یعنی نخواستم که بتوانم. آهی می‌کشم. صادقانه فکر کردن چقدر دردناک است. دروغ و انکار آرامش‌بخش‌تر است. به آرامگاه کارن نزدیک می‌شوم. سرم را روی سنگش می‌گذارم

آخرین نجات‌دهنده‌ست و زمانی که پدیدار میشه جهان رو نو می‌کنه. ـ مکث می‌کند. ـ ما می‌ستاییم فروهر مقدسِ درگذشتگانِ پاکدین را، و فروهرهای پاکدینانی که در حیات هستند، و و فروهرِ مردانی که هنوز متولد نشده‌اند و سوشیانت‌های نوکنندهٔ جهان خواهند بود.

این مدت که نبودم دیگه چی کار کردی؟ ـ کار زیادی نکردم. فقط کشور رو اداره کردم، دربار رو به هم ریختم، مردم رو آروم کردم، دستور دادم فرش بهارستان رو ببافن و موفق شدم مادر ارشیا بشم. ـ اگر مذاکره چند روز بیشتر طول می‌کشید قدرت کشور رو به دست می‌گرفتی و روی تخت پادشاهی می‌نشستی.

سرزمینی که عدالت نداشته باشه هیچ نداره

مرگ معنایش همین است. پایان... پایان صدا، پایان نگاه، پایان زندگی، پایان عشق... عشق!

شب که راز بودنت را پوشید باد که ساز دیدنت را سر داد ابر که شوق خنده‌ات را بارید من که شعر ماندنت را خواندم!

گفتی می‌خوای تنها باشی. ـ می‌خوام با تو تنها باشم.

بخند که وقتی می‌خندی، همه‌چیز تو قلبم سر جاشه.