بریده‌هایی از کتاب عاشورا

ای قمر بنی‌هاشم! بعد از تو خاک بر سر دنیا، بر تو درود می‌فرستم و رحمت و برکات خداوند را برای تو طلب می‌کنم

هنگامی که امام حسین علیه السلام عزم میدان کرد، فرمود: «اِئْتُونی بِثَوْبٍ لا یرْغَبُ فیهِ، اَلْبِسْهُ غَیرَ ثِیابِی، لا اُجَرَّدْ، فَاِنِّی مَقْتُولٌ مَسْلُوبٌ؛ برایم جامه کهنه‌ای بیاورید که کسی به آن رغبت نکند تا آن را زیر لباسهایم بپوشم و بعد از شهادتم مرا برهنه نکنند، زیرا می‌دانم پس از شهادت لباسهایم ربوده خواهد شد» . لباس تنگ و کوتاهی آوردند ولی امام علیه السلام آن را نپوشید و فرمود: «هذا لِباسُ أَهْلِ الذِّمَّةِ؛ این لباس اهل ذمّه (کفّار اهل کتاب) است» . لباس بلندتری آوردند. امام علیه السلام آن را پوشید

فرزندم دعایی را که مادرم فاطمه علیها السلام به من آموخت حفظ کن که مادرم آن را از رسول خدا صلی الله علیه و آله و رسول خدا از جبرئیل نقل کرده است: هنگامی که حاجت بسیار مهم و غمی بزرگ و امری سخت و دشوار بر تو رو کرد، بگو: «(أَللّهُمَّ) بِحَقِّ یاسینَ وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ بِحَقِّ طه وَالْقُرْآنِ الْعَظیمِ، یا مَنْ یقْدِرُ عَلی حَوائِجِ السّائِلینَ، یا مَنْ یعْلَمُ ما فِی الضَّمیرِ، یا مُنَفِّسآ عَنِ الْمَکرُوبینَ، یا مُفَرِّجآ عَنِ الْمَغْمُومینَ، یا راحِمَ الشَّیخِ الْکبیرِ، یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ، یا مَنْ لایحْتاجُ إلَی التَّفْسیرِ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِی کذا وَ کذا» سپس خواسته‌ات را بخواه

«یا وَلَدی بَلِّغْ شیعَتی عَنِّی السَّلامَ فَقُلْ لَهُمْ: إِنَّ أَبی ماتَ غَریبآ فَانْدُبُوهُ وَ مَضی شَهیدآ فَابْکوهُ؛ فرزندم! سلامم را به شیعیانم برسان و به آنان بگو: پدرم غریبانه به شهادت رسید پس بر او اشک بریزید

حضرت سجّاد علیه السلام عرض کرد: «یا أبَتاهُ أَینَ عَمِّیَ الْعَبّاسُ؟؛ پدر جان! عمویم عبّاس کجاست؟» . در این هنگام اشک بر چشمان زینب حلقه زد و به برادرش نگریست که چگونه پاسخ می‌دهد ـ چرا که امام علیه السلام خبر شهادت عبّاس را به وی نداده بود زیرا که می‌ترسید بیماری وی شدّت پیدا کند! ـ امام علیه السلام پاسخ داد: «یا بُنَیَّ إِنَّ عَمَّکَ قَدْ قُتِلَ، وَ قَطَعُوا یدَیهِ عَلی شاطِیءِ الْفُراتِ؛ پسر جان! عمویت کشته شد و دستانش کنار فرات از پیکر جدا شد!»

«حمید بن مسلم» می‌گوید: در همین حال دیدم زنی سراسیمه از خیمه‌ها خارج شد و فریاد می‌کشید: «واحَبِیباه، یابْنَ أُخَیاه» او به سرعت به طرف قتلگاه علی اکبر می‌آمد، پرسیدم، او کیست: گفتند: زینب دختر علی بن ابی‌طالب علیه السلام است. آمد و خود را روی پیکر علی اکبر انداخت، امام علیه السلام دستش را گرفت و به سوی خیمه‌ها برگرداند. آنگاه به جوانان بنی‌هاشم خطاب کرد و فرمود: «یا فُتْیانَ بَنِی هاشِمٍ إحْمِلُوا أَخاکمْ إلی الْفُسْطاطِ؛ ای جوانان بنی‌هاشم، برادرتان را به خیمه‌ها ببرید»

امام علیه السلام بر بالین علی اکبر حاضر شد و صورت به صورت فرزندش نهاد» . وضعیت دلخراشی بود، چنان آن صحنه امام علیه السلام را متأثر ساخت که آن قوم را نفرین کرد: «قَتَلَ اللهُ قَوْمآ قَتَلُوکَ؛ خداوند بکشد قومی که تو را شهید کرد» . در آن حال امام علیه السلام سخت منقلب شد به گونه‌ای که صدای گریه آن حضرت بلند گردید در حالی که کسی تا آن زمان صدای گریه او را نشنیده بود. آنگاه فرمود: «عَلَی الدُّنْیا بَعْدَکَ الْعَفا؛ پس از تو، افّ بر این دنیا باد

«سگانی را دیدم که به من حمله می‌کنند تا مرا پاره پاره کنند، ودر میان آنها سگی دو رنگ دیدم که نسبت به من از دیگر سگ‌ها بیشتر حمله می‌کرد! گمان می‌کنم که قاتل من مردی دو رنگ و ابرص باشد

قاسم بن حسن به امام علیه السلام عرض کرد: «أَنَا فِی مَنْ یقْتَلْ؟؛ آیا من هم فردا در شمار شهیدان خواهم بود؟» . امام علیه السلام با مهربانی و عطوفت فرمود: «یا بُنَیَّ کیفَ الْمَوْتُ عِنْدَکَ؟؛ فرزندم! مرگ در نزد تو چگونه است؟» . عرض کرد: «یا عَمِّ أَحْلی مِنَ الْعَسَلِ؛ عموجان! از عسل شیرین‌تر!» .

فرزندم! علی جان! به خدا سوگند خون من آرام نخواهد گرفت تا آنگاه که خداوند (فرزندم) مهدی (عج) را مبعوث کند و او هفتاد هزار تن از منافقین کافر و فاسق را به قتل برساند»

از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می‌فرمود: «هر کس فریاد استغاثه اهل بیت مرا بشنود و به یاریشان نشتابد خداوند وی را به رو در آتش دوزخ اندازد»

مردم بندگان دنیایند، و دین همانند چیز خوش طمع و لذیذی بر زبانشان است که تا آنگاه که زندگی‌شان (به وسیله آن) پر رونق است، آن را نگه می‌دارند، ولی هنگامی که به بلا (در امر دین) آزموده شوند، تعداد دین‌داران اندک گردند»

ابن اثیر در کتاب «اسد الغابة» نقل می‌کند که امام مجتبی علیه السلام برای مردم خطبه خواند و آنان را به جهاد و نبرد با معاویه و غارتگران شام دعوت کرد؛ و در عین حال از آنها سؤال فرمود: شما چه می‌خواهید؟ اگر آماده جهاد و شهادتید، دست به شمشیر برید و اگر زندگی و زنده ماندن را دوست دارید، با صراحت بگویید! گروه زیادی در پاسخ امام علیه السلام فریاد زدند: «أَلْبَقیةَ أَلْبَقیةَ؛ ما زندگی و ماندن را می‌خواهیم

امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره دوران حکومت عثمان و سوء استفاده خاندان وی از بیت المال می‌فرماید: «وَ قامَ مَعَهُ بَنُو أَبِیهِ یخْضِمُونَ مالَ اللهِ خِضْمَةَ الاِْبِلِ نِبْتَةَ الرَّبیعِ؛ بستگان پدری‌اش (بنی امیه) به همکاری او برخاستند و همچون شتر گرسنه‌ای که در بهار به علفزار بیفتد و با ولع عجیبی گیاهان را ببلعد، به خوردن اموال خدا مشغول شدند»

یکی دیگر از فرمانداران عثمان از قبیله بنی امیه، «عبداللّه بن ابی سرح» برادر رضاعی عثمان بود. وی از سوی عثمان والی مصر شد. درباره وی نوشته‌اند: او از دشمنان سرسخت رسول خدا صلی الله علیه و آله بود که آن حضرت را مورد استهزا قرار می‌داد و از این رو، رسول خدا فرمود: خون او هدر است، هر چند به پرده خانه کعبه چسبیده باشد. به همین دلیل، وی مدّتی فراری بود، تا آن‌که پس از مدّتی به مکه آمد و به عثمان پناهنده شد و عثمان نیز او را پنهان نمود. آنگاه وی را در فرصتی مناسب نزد رسول خدا آورد و برای او شفاعت کرد. رسول اکرم صلی الله علیه و آله پس از سکوتی او را عفو کرد. پس از آن‌که عثمان به اتّفاق عبداللّه خارج شد، رسول خدا فرمود: این سکوت من برای آن بود که کسی برخیزد و او را گردن بزند.... او پس از آن‌که به ظاهر اسلام آورد، مرتدّ شد.

عثمان، ولید بن عقبة بن ابی‌معیط برادر مادری خویش را والی کوفه ساخت. ولید کسی است که آیه (إِنْ جَاءَکمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَینُوا) ؛ «هرگاه شخص فاسقی خبری برای شما نقل کند، تفحّص و بررسی کنید» ؛ درباره او نازل شده است

مقدمه حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی) عاشورا حماسه بزرگ تاریخ مراسم عزاداری عاشورای حسینی که هر سال باشکوه‌تر و فراگیرتر از سال قبل، در میان «اشک و آه» عاشقان مکتب سالار شهیدان برگزار می‌شود، نباید ما را از روح حماسی آن غافل سازد.

مقدمه حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی) عاشورا حماسه بزرگ تاریخ مراسم عزاداری عاشورای حسینی که هر سال باشکوه‌تر و فراگیرتر از سال قبل، در میان «اشک و آه» عاشقان مکتب سالار شهیدان برگزار می‌شود، نباید ما را از روح حماسی آن غافل سازد.

مقدمه حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی) عاشورا حماسه بزرگ تاریخ مراسم عزاداری عاشورای حسینی که هر سال باشکوه‌تر و فراگیرتر از سال قبل، در میان «اشک و آه» عاشقان مکتب سالار شهیدان برگزار می‌شود، نباید ما را از روح حماسی آن غافل سازد.

ریشه‌های جریان خونین کربلا را باید از «سقیفه» پی‌جویی کرد