بریده‌هایی از کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس

نباید. حتی سرزنش کردن خودتان هم کاملاً بی‌فایده است

درواقع طرز صحبت ما با خودمان و دیگران فوراً درکمان را از زندگی شکل می‌دهد و بعضی از این ادراک‌ها مستقیم و در لحظه بر رفتارمان اثر می‌گذارند

آیا تابه‌حال احساس کرده‌اید که با وجود تلاش بسیار نمی‌توانید راهتان را بیابید و شبیه همستری شده‌اید که توی چرخ‌وفلکش می‌دود و به جایی نمی‌رسد؟

منتظر این نباشید که حس‌وحال کار را پیدا کنید. منتظر آن حس جادویی که کارتان را برایتان انجام می‌دهد نمانید. فقط عمل کنید. افکارتان را کنار بگذارید و حرکت کنید.

به گونه‌ای عمل کنید که در راستای منافعتان باشد نه طبق افکار و احساسات خودکارتان.

فقط عمل کنید. افکارتان را کنار بگذارید و حرکت کنید. نیازی نیست خودتان را از لحاظ روانی آماده کنید. نیازی نیست همه‌چیز برای کارتان آماده و مهیا باشد. فقط عمل کنید. زود باشید. نه یک دقیقهٔ دیگر. نه بعد از این برنامهٔ تلویزیونی. همین حالا!

پشیمانی شما هیچ‌وقت از این نخواهد بود که نتوانستید میلیونر شوید، بلکه از این خواهد بود که آن کسب‌وکار جدید را راه نینداختید یا از آن کار خسته‌کننده استعفا ندادید. از این پشیمان نخواهید شد که با فرد خیلی خوش‌تیپ و خوش‌هیکلی ازدواج نکردید، بلکه از اینکه چرا وقتی می‌دانستید می‌توانید فرد بهتری را پیدا کنید، در آن رابطهٔ شکست‌خورده ماندید. از اینکه نتوانستید شبیه به یک بدن‌ساز حرفه‌ای شوید پشیمان نخواهید شد، بلکه پشیمانی شما از این خواهد بود که هر شب جلوی یک بیرون‌بر توقف کردید و غذا سفارش دادید. پشیمانی شما از این خواهد بود که یک زندگی دروغین را گذراندید. این اتفاق برای شما خواهد افتاد. شما روزی می‌میرد و تمام این‌ها در خلوت خاموش ذهن و هوشیاری رو به زوالتان مرور خواهد شد. تنها در صورتی این اتفاق نخواهد افتاد که اقدامات لازم برای تغییر را انجام دهید و زندگی جدیدی برای خود بسازید که همیشه می‌خواسته‌اید و می‌توانید به آن افتخار کنید.

این هم از مشاورهٔ من: توقعاتتان را ریشه‌کن کنید! همین الان آن‌ها را برای همیشه رها کنید! روبه‌رو شدن با جهانی پیش‌بینی‌ناپذیر و کنار آمدن با اوضاع واقعی بسیار مؤثرتر از دل بستن به توقعات غیرضروری و مخرب است.

به مواردی در زندگی خود فکر کنید که مایلید تغییرشان دهید. این موارد ممکن است به مشکلاتی مربوط باشند که کمی قبل درباره‌شان فکر کردید یا شاید هم چیزی کاملاً متفاوت باشند. مایلید واقعاً در کدام قسمت از زندگی‌تان پیشرفت کنید؟ کدام اهداف هستند که واقعاً می‌خواهید به دست آورید؟ یکی از اهدافتان را انتخاب و آن را تجزیه کنید. ببینید برای رسیدن به آن هدف دقیقاً چه مراحلی را باید پشت سر بگذارید. نقاط عطفی که می‌توانید با استفاده از آن‌ها پیشرفتتان را ارزیابی کنید کدام‌اند؟ اگر می‌خواهید وزن کم کنید، به این فکر کنید که رژیم غذایی خود را باید تغییر دهید، بیشتر ورزش کنید و به طور کلی عادات سالم‌تری را در پیش بگیرید و بدنتان را پرورش دهید. اقدامات روزانه‌ای را که باید انجام دهید، در ذهن خود مرور کنید و آن‌ها را تبدیل به واقعیت کنید.

تفاوت عظیمی بین «من خستگی‌ناپذیرم» و «من خستگی‌ناپذیر خواهم بود» وجود دارد. یکی از این جملات در همین لحظه وارد زندگی شما می‌شود، اما دیگری، به جای زندگی کنونی، توصیفی از آینده ارائه می‌دهد. پس لازم است شما گفت‌وگوی قاطعانه را در زندگی روزانهٔ خود تمرین کنید و هرکجا که می‌بینید در حال استفاده از آن حالت کلی و داستانی هستید، جلوی خود را بگیرید.

دیگران را همان‌گونه که هستند دوست بدارید و روش آن‌ها را برای محبت ورزیدن به خودتان بپذیرید.

روی چیزهایی تمرکز کنید که می‌توانید کنترلشان کنید و نگران چیزهایی که دست شما نیستند نباشید؛ مانند وضعیت آب‌وهوا، میانگین صنعتی داو جونز یا نظر همسایه دربارهٔ مدل موی شما.

به جای جملات داستانیِ «من ... خواهم بود» یا «من می‌خواهم...»، شروع به استفاده از جملاتی به شکل «من ... هستم»، «من از ... حمایت می‌کنم»، «من ... را می‌پذیرم» یا «من ... را تعیین می‌کنم» کنید که همگی با قدرت و آمرانه تلفظ می‌شوند.

اپیکتت می‌گوید: «به دنبال این نباشید که امور بر وفق مراد شما پیش بروند، بلکه آرزو کنید همان‌طور که باید و لازم است، پیش بروند. در این صورت هیچ مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد.»

زندگی کنونی‌تان را دوست داشته باشید، نه چیزی که در رؤیاهایتان بود. «من هیچ توقعی ندارم و همه‌چیز را می‌پذیرم.» این جملهٔ ساده شما را از بند ذهنتان آزاد می‌کند و باعث می‌شود که با قدرت به زندگی‌تان برسید.

زندگی کنونی‌تان را دوست داشته باشید، نه چیزی که در رؤیاهایتان بود. «من هیچ توقعی ندارم و همه‌چیز را می‌پذیرم.» این جملهٔ ساده شما را از بند ذهنتان آزاد می‌کند و باعث می‌شود که با قدرت به زندگی‌تان برسید.

توقع پیروزی یا شکست نداشته باشید! برای پیروزی برنامه‌ریزی کنید و از شکست درس بگیرید. توقع محبت و احترام از دیگران نیز توقع بیجایی است. دیگران را همان‌گونه که هستند دوست بدارید و روش آن‌ها را برای محبت ورزیدن به خودتان بپذیرید.

کاری که می‌توانید بکنید این است که به راه رفتن ادامه دهید. تنها راه خروج روبه‌جلو است. صاف بنشینید، سر خود را بالا بگیرید و بعد از من تکرار کنید: «من خستگی‌ناپذیرم.»

شما دارید پیشرفت می‌کنید. با هر تمرین، هر قدم، هر حرکت و هر عمل بهتر می‌شوید و به هدفتان نزدیک‌تر. بالأخره روزی در آینه به خود نگاه می‌کنید و می‌گویید: «وای!»

خستگی‌ناپذیری تنها یک جهت را می‌شناسد و آن هم روبه‌جلو است؛ تنها یک انتخاب دارد و آن این است که به حرکت ادامه دهد.