بریده‌هایی از کتاب انقلاب امریکا (مجمومه‌ی تاریخ برای نوجوانان ۱۶)

توده‌های مردم نه خردمندند نه خوب؛ فضیلت و نیکی چون دیگر منابع کشور تنها با مدیریت صحیح و دولتی مقتدر، به درستی به کار گرفته می‌شوند.... دولت‌های جدید میراث‌دار آشفتگی گذاشته‌اند و به همین دلیل نمی‌توانند به این زودی به توانایی و قدرت دست یابند. در زمان آشوب، گاه، افرادی اهمیت و برتری می‌یابند که اصلا شایستگی ندارند.

توماس جفرسون کلید فضیلت آمریکایی را در گسترش کشاورزی جست‌وجو می‌کرد. ما را سرزمینی بی‌کران است.... مردانی که بر روی زمین کار می‌کنند (کشاورزان) برگزیدگان خدا و پاسداران فضیلت و ذخایر پر ارزش زمین‌اند. بگذارید کارگاه‌های صنعتی از آن اروپا باشد و ما وسائل مورد نیاز خود را با دادن مواد خام تأمین کنیم. شهرهای بزرگ زخمی است بر تن انسان و ادارهٔ آن‌ها بس مشکل است. دولت ما می‌تواند تا زمانی که در گوشه و کنار آمریکا سرزمین‌های کشت نشده وجود دارد با کشت این زمین‌ها بر کشاورزی متکی و پرهیزکار بماند. در شهرهای بزرگ، مردم انبوه و انبوه‌تر و چون مردم اروپا تباه می‌شوند.

الکساندر هامیلتون وزیر خزانه‌داری و رهبر فدرالیست‌ها خواستار ایجاد آمریکای صنعتی و تجاری بود. بی‌شک بازرگانی در کشوری که بر صنعت و کشاورزی متکی باشد سودمندتر از کشوری است که تنها بر کشاورزی استوار است.

ما روح آزادی را از اسلاف بریتانیایی خود کسب کردیم و با داشتن چنین روحیه‌ای بود که توانستیم بر مشکلات پیروز شویم. اگر بخواهید شهروندان این کشور را وسیلهٔ ساختن امپراتوری بزرگ آمریکا نمایید بی‌شک دولت شما توانایی حفاظت چنین امپراتوری را نخواهد داشت.

شخصیت واشینگتن از دیدگاه توماس جفرسون واشینگتن مردی از طبقهٔ متوسط و توانا و هوشمند بود. قضاوت‌های او مشهور، و رفتارش آرام و اطمینان‌بخش بود. از طرح نقشه‌های نبرد فرماندهی توانا، و به هنگام به راه انداختن کارها آرام و توانا بود. از چیزی بیم نداشت.... مهمترین ویژگیش دقیق بودنش بود. کاری را که نسبت به نتیجهٔ آن مشکوک بود انجام نمی‌داد اما وقتی برای انجام کاری تصمیم می‌گرفت هر مانعی را از سر راه برمی‌داشت. خلق‌وخوی او طبیعتاً تند و به هنگام خشم ترسناک بود. در برابر هر فرد منتاسب با ویژگی او رفتار می‌کرد. در سن خود بهترین سوارکار بود. در مجالس حاضر جواب نبود اما بسیار نیکو می‌نوشت و کلمات را درست و آگاهانه به کار می‌برد. واشینگتن مردی بزرگ و خوب بود.

برابری در همه زمینه‌های زندگی از تولد گرفته تا کار و ازدواج وجود دارد.

یکی از ویژگی‌های یک آمریکایی عشق بی‌حد او به آزادی است. اشتیاق به آزادی در همهٔ افراد آمریکایی از کوچک تا بزرگ وجود دراد و این توجه به آزادی در تعلیم و تربیت، مذهب، رفتار دولت و راه و رسم زندگی روزانه تاثیر نهاده است.

برای میلیون‌ه مهاجر ایتالیایی، ایرلندی، یهودی، آلمانی، لهستانی و سوئدی آمرکا سرزمین آزادی و خوشبختی بود.

در برابر فدرالیست‌ها گروه دیگری قرار داشتند که رهبر آنان توماس جفرسون سومین رییس‌جمهور (۱۸۰۱) و به جمهوری‌خواهان شهرت داشتند. مردانی چون جفرسون آینده و امکان پیشرفت آمریکا را در غرب آمریکا جست‌وجو می‌کردند و به اروپا چشم نداشتند. جفرسون خود کشاورز بود و زندگی دهقانی را بهترین می‌دانست؛ او از شهرهای بزرگ بیزار و دشت‌های بزرگ غرب آمریکا را خانهٔ نیکوی مردم آزاد می‌نامید (۲۴). جفرسون آمریکا را برای انسان موهتبی می‌دانست و از آن به عنوان سرزمینی یاد می‌کرد که مردم در آنجا بدون اتکاء به اروپای فرتوت می‌توانستند آزاد باشند و از آن کشوری نو و کامل بسازند. او می‌اندیشید که آمریکا کشور بزرگی است که برای همه به اندازهٔ کافی زمین قابل کشت دارد و در آن هیچ‌کس نباید آقای دیگری یا بردهٔ دیگری و آزادی بردگان بود.

ایالات متحده آمریکا در زمان انتخاب واشینگتن به ریاست جمهوری نزدیک به چهار میلیون نفر جمعیت داشت.