بریده‌هایی از کتاب فلسفه در آلمان

فلسفه به معنای عادی کلمه فقط تفکر نیست، بلکه بیشتر بازگشت به تفکر و مرور تفکر است؛ شاید بتوان گفت نوعی تفکر مضاعف است، زیرا در فلسفه به‌ناچار شرایط درونی نفس تفکر هم درنظر گرفته شده و محدودیت‌های آن نیز لحاظ می‌شوند. ا

روش هنر مبتنی بر نوعی فن ابتکاری و موضوع آن نیز در درجهٔ اول زیبایی است.

فیلسوف ــ حداقل تا آنجا که به معنای اصلی کلمه به تفکر می‌پردازد ــ اگر مسئول اوضاع و احوال زمانهٔ خود نیست، در هر صورت پاسخگوی افکار خود باید باشد. فیلسوف بااینکه به پریروزها تعلق ندارد و در پس‌فرداها نیز زندگی نمی‌کند، و عمیقاً در عصر و زمانهٔ خود به‌سر می‌برد، هیچ‌گاه مقهور زمانهٔ خود نیز نمی‌شود و در برابر آن عندالزوم شاید با تحمل مشقت، حداکثر استقلال ذهنی خود را حفظ می‌کند؛ اگر این‌طور نباشد، او اصلاً فیلسوف نخواهد بود.