بریده‌هایی از کتاب خودت را به فنا نده

باید بدانی که راهِ تغییر از همین کورسوهای اشتیاق شروع می‌شود. این را بدان که ما عادت کرده‌ایم اتفاق‌ها و امور زندگی را در ذهنمان بزرگ‌تر از چیزی که هستند بسازیم.

«شرایطْ مرد نمی‌سازد؛ فقط او را به خود بازمی‌شناساند.» اپیکتتوس همان‌طور که اپیکتتوس اشاره کرده، مقیاس درست برای اندازه‌گیری خودت، شرایطی نیست که در آن حضور داری، بلکه روشی‌ست که با آنها برخورد و رفتار می‌کنی. برای شروع این فرایند جدید، تو ابتدا باید چیزهای دیگر را کنار بگذاری. بر شانست لعنت نفرست. دیگران را سرزنش نکن. شرایط را مقصر ندان. دنبال مشکل در دوران کودکی و همسایه‌هایت نگرد.

از این‌همه فکر و خیال دست بردار «برای تعمق زمان بگذار، اما وقتِ عمل، فکر کردن را کنار بگذار و عمل کن.» ناپلئون بناپارت

ما برای پیروزی بی‌تابیم. تو برای پیروزی بی‌تابی. از هدفت دفاع کن، چالش‌ها را بپذیر و تلاش کن تا خودت را عمیق‌تر و از راه‌های بامعناتر بشناسی.

با خود واقعی‌ات در ارتباط باش و به او بگو: من از پسش برمی‌آیم. من از پسش برمی‌آیم. من از پسش برمی‌آیم.

«من بی‌نهایت مشتاقم» «من برای پیروزی بی‌تابم» «من از پَسَش برمی‌آیم» «من اتفاق‌ها را می‌پذیرم» «من حاصلِ افکارم نیستم، بلکه نتیجهٔ اعمالم هستم» «من مصمم هستم»

فیلسوف بزرگ، مارکوس آئورلیوس که یکی از امپراتوران روم باستان بود، گفت: «وقتی زندگی روی تلخش را به تو نشان می‌دهد، این، نه‌تنها "بدشانسی" تو نیست، بلکه با تحمل آن، "با شایستگی" به "سعادت" خواهی رسید. البته این قانون را با گذر زمان و در آینده درک خواهی کرد.»

ذهنت را دوباره تربیت کن، هر بار یک کلمه

«حس درد را نادیده بگیر، خودش ناپدید می‌شود.

به این موضوع کمی فکر کن: اگر همیشه در خانه لم داده باشی، چطور می‌توانی به مکان جدیدی بروی؟ چطور بدون اینکه کسی را ملاقات کنی، می‌خواهی رابطه‌ای رمانتیک را شروع کنی؟ چطور با انجام کارهای همیشگی، می‌خواهی حرکت جدیدی را آغاز کنی؟ تو نمی‌توانی. راستش را بخواهی تو نمی‌توانی حتی پیش‌بینی کنی افرادی که می‌شناسی چه در سر دارند، چه برسد آنهایی که نمی‌شناسی. چه این صف، گیشهٔ فروشگاه یا کلوپ شبانه یا بانک باشد، موقعیت‌های اجتماعی ناچاراً سرشار از بی‌اطمینانی هستند. ای بابا! بیشتر مواقع حتی نمی‌توانی افکار و احساسات خودت را هم پیش‌بینی کنی! آن مواردی را به‌یاد بیاور که عجولانه قضاوت کردی و بعداً نظرت عوض شد. اگر ریسک درخواست از رئیس را به‌جان نخریده باشی، چطور حقوقت افزایش پیدا خواهد کرد؟ اگر همیشه به‌دنبالِ اطمینان و راحتی باشی، چطور در کار و شغلت پیشرفت خواهی کرد؟ به اینها دست پیدا نخواهی کرد. موفقیت هرگز اطمینانِ خاطر نیست. موفقیت بدون ریسک به‌دست نمی‌آید. حتی اگر باهوش‌ترین و باپشتکارترین فرد هم باشی، هیچ تضمینی وجود ندارد.

هیچ دانش و حکمتی بالاتر از دانشی که خودت آن را تجربه کرده باشی نیست.

خیلی موضوعات ناچیز را به‌بهانهٔ بی‌فایده‌بودن، نادیده می‌گیریم و سراغ سنگ‌های بزرگ‌تری می‌رویم که نشانهٔ نزدن هستند، ولی درنهایت باز از زندگی خسته و رنجور می‌شویم.

باید به خواستهٔ ذهن منطقی‌مان دربارهٔ انجام یک کار یا ترک یک رفتار گوش دهیم.

«تقدیرْ افراد مشتاق را هدایت می‌کند و اشخاص بی‌میل را دنبال خود می‌کشد.»

«تقدیرْ افراد مشتاق را هدایت می‌کند و اشخاص بی‌میل را دنبال خود می‌کشد.»

«تو همانی که انجام می‌دهی، نه چیزی که می‌گویی انجام خواهی داد.»

ممکن است تو یکی از بهترین شروع‌کننده‌ها باشی، ولی به همان خوبی کاری را به پایان نرسانی.

نوع مکالمه‌هایی که در طول روز درگیرش هستی، تأثیر به‌سزایی بر کیفیت زندگی‌ات دارد.

پس وقتی تلاش می‌کنی تا آن کالبد همیشگی را بشکافی، این فقط دنیای خودت نیست که به‌هم می‌ریزد، بلکه دیگران را هم آشفته می‌کند.

تو نباید فقط فکر کنی که امروز، روز توست، تو باید براساسِ این فکر عمل کنی.