بریده‌هایی از کتاب خودت را به فنا نده

تو چیزی نیستی که به آن فکر می‌کنی. تو با چیزی که در سرت داری تعریف و شناخته نمی‌شوی، بلکه چیزی هستی که انجام می‌دهی، یعنی اعمالت.

باید برخیزی و سکان کشتی زندگی‌ات را به دست بگیری تا آن را در همان مسیری که می‌خواهی هدایت کنی.

به‌یاد داشته باش، اصلاً مهم نیست که شرایط زندگی‌ات تاچه‌حد بغرنج، چالش‌برانگیز، و اضطراری‌ست؛ اینکه چطور با این شرایط برخورد کنی، بزرگ‌ترین اختیار و قدرت را در چگونگی تغییر آنها به تو خواهد داد. دوباره تأکید می‌کنم که پاسخ را جایی در درونت جستجو کن، نه خارج از آن.

من به تو هفت جملهٔ تاکیدی گفتم. «من بی‌نهایت مشتاقم» «من برای پیروزی بی‌تابم» «من از پَسَش برمی‌آیم» «من اتفاق‌ها را می‌پذیرم» «من حاصلِ افکارم نیستم، بلکه نتیجهٔ اعمالم هستم» «من مصمم هستم»

یا تو سرنوشتت را کنترل می‌کنی یا سرنوشتت تو را کنترل می‌کند. زندگی برای تعلل‌ها و تعویق‌های تو متوقف نمی‌شود. حتی به‌خاطرِ پریشانی‌ها و ترس‌های تو هم مکث نمی‌کند. زندگی دقیقاً در کنار تو جریان دارد. چه تو نقش فعالی داشته باشی، چه نداشته باشی، نمایش ادامه دارد.

گاهی یکی از دلایلی که نمی‌توانی راه‌حلی برای مشکلت بیابی این است که خیلی به مشکل نزدیک هستی. کمی دورتر بایست، بیشتر دور شو و تصویر و دورنمای بزرگ‌تری را نظاره کن. روانشناسان به این روش «ساختاربندی شناختی مجدد» می‌گویند؛ تغییر روشی که مشکلاتت خودشان را در زندگی‌ات ظاهر می‌کنند.

مسیری که در زندگی دنبال می‌کنی، همانی‌ست که عمیق‌ترین و ناخودآگاه‌ترین افکارت به تو دیکته کرده است.

«اگر احساساتْ متأثر از تفکر باشد، پس می‌توان با کنترل دقیقِ افکار دیگران، یا با تغییر خودگویی‌های ذهنی که خالق احساسات هستند، احساسات افراد را تحتِ تسلط درآورد.»

جریان بی‌پایان شک و بهانه، زندگی روزمره را به گند می‌کشد.

دفعهٔ بعد که هرگونه فکر منفی یا تحلیل برنده‌ای را احساس یا تجربه کردی که قدرت را از تو سلب می‌کند، فوراً وارد عمل شو.

به‌جایِ اینکه به فکر زیادکردن حاشیهٔ امن خودت باشی، تا می‌توانی ریسک‌پذیر باش.

از تمام «بچه‌مثبت‌ها» عذرخواهی می‌کنم چون قرار است در این کتاب به مسائل دیگری بپردازم که با کتاب‌های روانشناسی کلیشه‌ای متفاوت است، و اساساً در مسیر دیگری‌ست.

طبق تحقیقاتِ انجام‌شده، روزانه، حدود پنجاه هزار فکر از ذهن ما می‌گذرد.

«هرکسی مشکلات خودش را دارد، و زندگی همیشه آن‌طور که می‌خواهیم نیست و نخواهد بود.»

«فکرت را عوض کن تا زندگی‌ات را عوض کنی.

افکارمان به‌قدری قدرتمند است که دائماً ما را به‌سمت اهدافمان هل می‌دهد، حتی وقتی حقیقتاً نمی‌دانیم آن اهداف چه هستند! ذهن تو برای پیروزی بی‌تاب است.

درحقیقت، هرچه میزان مشقت و سختی بیشتر باشد، حس موفقیت شخصی که بعد آن احساس خواهی کرد، بیشتر خواهد بود. و به همین دلیل است که موفقیت‌ها ودستاوردهای بزرگ بسیار کمیاب‌اند. چون خیلی از مردم دوست ندارند آرامش خود را برهم بزنند.

ما اغلب خودمان را افرادی تعلل‌خواه، تنبل یا بی‌انگیزه می‌بینیم. بنابراین در واقعیت هم بی‌اشتیاق هستیم. انجام خیلی کارها را کنار می‌گذاریم یا نادیده می‌گیریم چون به خودمان می‌گوییم اصلاً نمی‌خواهیم انجامش دهیم یا از پَسَش برنمی‌آییم. به‌جایِ اینکه این رفتار را نقطه‌ضعف خود بدانیم، بهتر است حسی از همان اشتیاقی را که اکنون هیچ اثری از آن نیست در درون خود ایجاد کنیم، جرقه‌ای از توانایی؛ البته اگر مایل هستی!

بر شانست لعنت نفرست. دیگران را سرزنش نکن. شرایط را مقصر ندان. دنبال مشکل در دوران کودکی و همسایه‌هایت نگرد.

«تمایل ما به امنیت، جلوی هر حرکت جسورانه‌ای را می‌گیرد.»