بریده‌هایی از کتاب راز رضوان؛ زندگی‌نامه و خاطرات سردار مقاومت اسلامی عماد مغنیه (حاج رضوان)

عماد مغنیه نیروی اصلی و راهبردی حزب‌الله نبود، او تنها یک مرد بود، مردی که سنگینی غم را بر دوش می‌کشید تا داد آه و نالهٔ کودکان فلسطینی را، آه و اشک مادران و کودکان لبنانی را از اسراییل و از آمریکا و از همهٔ هم‌پیمانانشان بستاند.

تلاش برای آزادی سرزمین فلسطین مسئولیت همه ملت‌های اسلامی است

آمریکایی‌ها داستان‌هایی درباره‌ام می‌بافند. در بسیاری از عملیات‌های مسلحانه که در گوشه و کنار جهان بر ضد آنان روی می‌دهد، مرا مسئول آن‌ها معرفی می‌کنند. اوضاع را طوری جلوه می‌دهند، مثل این که من کلیددار هستی هستم. نمی‌خواهند باور کنند که من بخشی از نهادی هستم که برای تحقق اهداف و آرمان خود، بی سر و صدا برنامه ریزی می‌کند و به آرامی گام برمی‌دارد

عماد در سفرهای خود به ایران، به شهر قم می‌رفت و با علمای ایرانی بویژه آیت الله بهجت دیدار می‌کرد

جنگ ۳۳ روزه هم خارج از این سیاق نیست. این جنگ برای این بود که به مشکلات داخلی مردم دامن زده و لبنانی‌ها را در دام دودستگی و اختلاف گرفتار سازد.

هر کس تاریخ منطقه و جهان را مطالعه کند می‌فهمد که ضعف و دودستگی داخلی تا چه حد به دشمن خارجی در رسیدن به اهدافش کمک کرده است.

جنگ با اسرائیلی‌ها آسان تر از نبرد داخلی است! در برابر اسرائیل هدف و راه و تاکتیک‌ها همه مشخص است. اما نبرد داخلی، و تو چه می‌دانی که دشواری‌های داخلی چیست. یک دهان خواهم به پهنای فلک!

به غیر از مسائل مذهبی، اخبار گسترده‌ای از حضور مسیحیان در کلیساهای سراسر دنیا مخابره شده که برای پیروزی سید حسن نصرالله دعا کردند و برای وی شمع روشن کردند.

آمریکا جرأت نمی‌کند خودش به طور مستقیم وارد جنگ با حزب‌الله شود چرا که در صورت شکست، آبروریزی آن به مراتب بیشتر خواهد بود.

نسل چهارم تانک مرکاوا

اسرائیل از خانه عنکبوت هم سست‌تر است

همیشه نقطه قوت دشمن را نشانه می‌گرفت و از پیروزی سخن نمی‌گفت. او معتقد بود پیروزی همیشه از آن حق است و مردان حق همیشه پیروزند.

مجموعه‌ای از ویژگی‌های شخصیتی ممتاز در وجود او جمع شده بود؛ صدای زیبا، نگاه شیرین، توان ذهنی بالا و شجاعت به این معنی که با تمام وجود خود را به کوره حوادث می‌انداخت. این همه را خدا، به دعای مادرش به او داده بود.

از همان زمان مشخص بود که این پسر قدرت مدیریت دارد و یک روز فرمانده می‌شود.

شما دیدید که خرمشهر سقوط کرد، ترسیدیم خبرش برای وجود امام ره ضرر داشته باشد وقتی امام ایستاد برای نماز و آرام گفت خرمشهر سقوط کرده که کرده پس می‌گیریم، الله اکبر! این نشانه قدرت تعلق است و لذاست که ایستادگی امروز فلسطینیان هم ناشی از همین تعلق است...

اما در بهمن ماه سال ۱۳۵۷ انقلاب اسلامی ایران به وقوع پیوست و موازنه قدرت در منطقه به هم ریخت و جنگ داخلی در لبنان که سال‌ها طول کشیده بود به پایان رسید.

آشنایی‌اش با شهید «چمران» در حد شرکت در جلسات با حضور او و یا بهره‌مندی از سخنرانی‌های ایشان بود. دکتر چمران خیلی در روحیه دینی و جهادی پسرم تأثیر داشت. بعد از شهادت ایشان هم بسیار متاثر شد.

دوازده ساله بود که کار بزرگی کرد. مقاله‌ای با عنوان «زبان محافظ توست، اگر حفظش کنی از تو محافظت می‌کند و اگر به او خیانت کنی به تو خیانت می‌کند» برای مجله «الخلیج» نوشت.

«عماد» اولین فرزندم بود که در پنجم بهمن ماه سال ۱۳۴۰ (۲۵ ژانویه ۱۹۶۲ میلادی) درمنطقه «شیاح»، در حاشیه جنوبی «بیروت» به دنیا آمد.

این را بدانید، آمریکا هم در جنگ ۳۳ روزه مستقیماً وارد شد. هم پشتیبانی کرد و هم مستقیم وارد شد، بی سر وصدا. اما همه آن‌ها شکست خوردند. از چه کسی؟ از عده‌ای جوان که وسیله آن‌ها عبارت بود از اعتماد به نفس، اتکال به خدا و نترسیدن از مرگ. ایستادگی در میدان. و این افسانه شکست ناپذیری قدرت‌ها این گونه باطل می‌شود.