بریده‌هایی از کتاب راهبری زندگی با شهود درونی؛ متعادل‌کردن زمین و آسمان

پیروی از مفهوم گوش فرادادن به ارادۀ خداوند برای بسیاری از افراد عصر مدرن سخت است، زیرا با عشق ما به آزادی و اصرار ما به ارادۀ آزاد در تضاد است.

امروز باورم بر این است که دلتنگی زمانی رخ می‌دهد که زندگی ما یک نیمه از یک جفت متضاد را کم دارد؛ بودن یا انجام دادن

انزوا یک لذت و یک رابطه‌ای گرم و شاد است، اما بودن در کنار افراد دیگر وقتی که رابطۀ حقیقی با آن‌ها نداریم یک رنج تمام تولید می‌کند. شهر و برج دیده‌بانی شدت این تناقض را بسیار بالا می‌بردند و من مدتی روی آن کار کردم تا به درکی شفاف برسم.

همۀ ما برای جان سالم به در بردن از آزمون‌ها و آشفتگی‌های روزانۀ زندگی باید گاهی حداقل یک رشتۀ الهی و اشعه‌ای از معنا برای جان دادن به روح داشته باشیم، این اتفاق بارها و بارها برای من از طریق موسیقی رخ داده‌است. موسیقی نقش یک یادآوری را بازی می‌کند که چیزی پایدار وجود دارد، جوهره‌ای که در زندگی عادی فقط بدان اشاره شده است.

به دست آوردن چیزی که باعث رنج یک انسان دیگر شود بی‌ارزش است، هر چیزی که باعث نقصان دیگری شود هیچ ارزشی ندارد و هر چیزی که به قیمت رنج دیگری به دست آید عملی نیست و نتیجۀ مطلوب را به بار نمی‌آورد. به عبارتی شادی که باعث شود دیگران متضرر شوند و چیزی از دست بد