بریده‌هایی از کتاب شرم نوشتن

‫با احتیاط سرپا ایستادم، چون می‌دانستم که آنجا، برعکسِ جهانِ واقعی، اشیا شکستنی‌تر از آدم‌ها بودند

برای همه‌ی نویسنده‌های جوان همین‌طور است. زمانی می‌رسد که هیچ پشتیبانی نداری، حتی از طرف دوست‌هایت

و نیمه‌ای تاریک که من در آن دو کتاب پیدا کردم: یکی کلاسیک مثل سنگی صاف و دیگری مدرن، بی‌زمان مثل آشغال

و نیمه‌ای تاریک که من در آن دو کتاب پیدا کردم: یکی کلاسیک مثل سنگی صاف و دیگری مدرن، بی‌زمان

داخل لیوان قرصِ صورتیِ کم‌رنگی از هم می‌پاشید، انگار کهکشانی را خلق می‌کرد یا جهانی را. اما کهکشان‌ها نابهنگام به دنیا می‌آیند یا می‌میرند (یادم نیست کدام)