بریده‌هایی از کتاب شرم نوشتن

‫با احتیاط سرپا ایستادم، چون می‌دانستم که آنجا، برعکسِ جهانِ واقعی، اشیا شکستنی‌تر از آدم‌ها بودند

داخل لیوان قرصِ صورتیِ کم‌رنگی از هم می‌پاشید، انگار کهکشانی را خلق می‌کرد یا جهانی را. اما کهکشان‌ها نابهنگام به دنیا می‌آیند یا می‌میرند (یادم نیست کدام)

برای همه‌ی نویسنده‌های جوان همین‌طور است. زمانی می‌رسد که هیچ پشتیبانی نداری، حتی از طرف دوست‌هایت