بریده‌هایی از کتاب از ورامین تا بروجرد با ننه بی گل

چغا واژه‌ایست فارسی و با غین درست است. هر کجا چنین تپه‌ای باشد دهکده و محل نزدیک به آن را به اضافه‌ی نام آن می‌نویسند. مانند چغا کیوری، چغا بهرام، شیروان چغا که سه دهکده از سیلاخور پایین آن شهر است. و مثال به چغای مورد بحث، چرا (سرخ) را اضافه کرده‌اند. چغای کنار دریاچه و پارک فدک را چغا سرخر می‌گفتند و می‌گویند چون زمین‌های غربی شهر را تا دهکده فیال و شیخ میری به دو قسمت کرده و خود (پرخود) بوده مانند در میانه حایل شده است؛ لذا سرخر را به آن اضافه کرده‌اند.

مثلاً برزنت بافی، این حرفه سنتی با ترکیب صنعت چوب، ساخت صندلی‌ها و تخت‌خواب‌های تاشو که متأسفانه اکنون خیلی کم در این زمینه فعالیت می‌کنند.

تنگه کپرگه، تنگه بُزَحُل، تنگه محمد حاجی اطراف روستای آقبلاغ، دهگاه دره صیدی، دهکرد، خایان که به دلیل وجود اشجار و آب فراوان، دارای جاذبه‌های طبیعی بسیار مطلوبی می‌باشند و همان طور که دیدید مکان‌های بی‌نظیر تپه چغا، بوستان و دریاچه فدک، منطقه گلدشت، بوستان صامتیه، یعنی همان پارکی که کنار مجموعه تاریخی طباطبایی‌ها بود، از دیگر جاذبه‌های گردشگری بروجرد محسوب می‌شوند.

قلم‌زنی بر روی ورشو، صنایع فلزی، مثل طلا سازی، چاقو سازی، ساخت ادوات کشاورزی، ساخت درها و ارسی‌ها در طرح‌های مختلف، معرق چوب، صنایع درودگری (چوب) و ساخت تزئینات سقف عمارت‌های با ارزش (آلات و لغت) و خیلی ساخت‌های دیگر بافتنی‌ها نیز مانند (جاجیم بافی، کرباس بافی، ماشته بافی، برزنت بافی) از صنایع بافندگی در این شهر می‌باشد.

سراب کرتیل و تالاب بیشه دالان نیز داریم. کرتیل یکی از زیباترین مناطق گردشگری با طبیعتی بکر است که دارای درخت‌های کهن و آب زلال فراوان است. این پدیده ی زیبا در فاصله ۱۸ کیلومتری بروجرد، که البته در مسیر بروجرد ملایر، در جوار روستای (توزه‌زن) قرار دارد.

-چه خوب شد یادی از این نویسنده گم نام کردیم. خدا نکنه یه نفر نامش به بدی دربره، همه او را به یک چشم نگاه می‌کنند. هرگاه یادی از او می‌شود می‌گویند: انگلیسی هم بلد بود، آخه جاسوس انگلیسی‌ها بوده است، وقتی هم که می‌میره با خرج شهرداری به خاک سپرده می‌شود.

اشک سبک روان من، راز نهان من بگو با دل مهربان او، درد گران من بگو.

باهرتوانی، هر اراده، هرچه پر رویی یک وقت هایی هرچه می گردی نمی جویی گل در کنارت هست، اما این گل خوش رنگ، هرگز نبرده از لطافت ذره ای بویی باران نمی بارد وتو باد کویری را رنگین کمانی می زنی، با اشک می شویی یک وقت هایی هست چشمات پراز حرف است یک وقت هایی هست چشمات به هرسویی.

خانه‌ها ویران، پی آباد کاخی چراست؟ تا سزد خودکامه‌ای را دستگاه خودسری (مهرداد اوستا، ۱۳۳۵)

-ورامین به معنای شهری بهتر از رامن است، چون ایزد حافظ صلح بوده و ایرانی‌ها هم پرچم‌دار صلح و آشتی بوده‌اند.