بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ آبانگان

واژهٔ اهورامزدا به معنای دانای بزرگ و هستی‌بخش یا به

خون نماد قدرت خاندان‌هاست و خاک نماد نظام زمین‌داریه. خون و خاک ارزش هرکس رو تعیین می‌کنه، اشراف رو از مردم عادی جدا می‌کنه

شکوفه‌های انار دارند کم‌کم میوه می‌دهند. دیروز از کنار باغ‌تان گذشتم. بعید می‌دانم درختان انار بدون تو انار بدهند.

برای بزرگ شدن باید سختی کشید.

برای بزرگ شدن باید سختی کشید.

واقعا ترسناک نیست. مرگ هم ترسناک نیست. زندگی بارها از مرگ ترسناک‌تر است.

سود رسوندن به طرف مقابل و به دست آوردن حمایتش، گاهی بزرگ‌ترین سوده.

اما علاقهٔ آدم‌ها کم نمیشه. حتی بیشتر هم میشه. تنها مشکل اینه که وقتی از هم دورن، در کنار محبت‌شون شک و تردید هم اضافه میشه

غم وقتی معنی داره که امید نباشه.

بالاخره یک روز تو مال من میشی. پس تا اون روز این یادگاری رو از دستت درنیار. حتی اگر اون روز... در جهان دیگه‌ای باشه.

فهمیدم یکی از مشکلات مهم کشور ما نداشتن علمه. دبیران و وزیران گاهی علم کافی ندارن. پادشاه هم که در هر زمینه‌ای آگاهی کامل نداره. در حالی به دانش زیردستانش اعتماد می‌کنه که در اصل دانشی وجود نداره.

ـ تا قبل از این فکر می‌کردم مردم نمی‌فهمن اما حالا می‌بینم که می‌فهمن. فقط چون قدرتی ندارن و از ما می‌ترسن اعتراض نمی‌کنن

در دنیای آرمانی اون زنان همپای مردان همه‌جا حضور دارن. زنان هیچ فرقی با مردان ندارن و ارزش یک زن تنها به آوردن پسر نیست. ارزش یک زن به مهارت‌ها و توانایی‌هاییه که در طول زندگی کسب می‌کنه

بانو لوسین، عمهٔ دروغگوی من! چه خانوادهٔ نمونه‌ای! فقط جای فرمانده واساک خالی‌ست که جمع‌شان را کامل کند.

شنیده بودم که زمان آدم‌ها را تغییر می‌دهد. اشتباه است. آدم‌ها تغییر نمی‌کنند فقط افکار و رویاهایشان عوض می‌شود

من فکر می‌کنم اینکه کسی رو دوست داشته باشیم و اون هم متقابلا ما رو دوست داشته باشه، مثل یک معجزه‌ست

حتی دوست ندارم لحظه‌ای باور کنم با کسانی که در این اتاق هستند نسبت خانوادگی دارم. رییس آرتاواز، فرمانده هوان، مهین‌بانو... یا بهتر است بگویم بانو لوسین، عمهٔ دروغگوی من! چه خانوادهٔ نمونه‌ای! فقط جای فرمانده واساک خالی‌ست که جمع‌شان را کامل کند. چشمانم گرم می‌شوند. نمی‌خواهم جلوی این‌ها اشک بریزم. از همه‌شان بی‌اندازه متنفرم. تنفر! این همان حسی است که دارد جای غم را در قلبم می‌گیرد.

در این لحظه که خود را همچون مهین‌بانو بسیار قوی و نفوذناپذیر می‌بینم. قوی، نفوذناپذیر، سنگدل و بی‌احساس...

صحبت کرد و گفت در دنیای آرمانی اون زنان همپای مردان همه‌جا حضور دارن. زنان هیچ فرقی با مردان ندارن و ارزش یک زن تنها به آوردن پسر نیست. ارزش یک زن به مهارت‌ها و توانایی‌هاییه که در طول زندگی کسب می‌کنه

ـ کنار کاروانسرای تیسفون. ـ حتما الان خیلی شلوغه. ـ در یک جای شلوغ کمتر دیده میشیم.