بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ آبانگان

دوستت دارم. بسیار دوستت دارم. من تو را به اندازهٔ آتش، به اندازهٔ تیسفون، به اندازهٔ تمام این دنیا، من تو را به اندازهٔ تمام کسانی که می‌شناسم دوست دارم.

ـ همیشه عدالت رو برقرار کنید. هرگز به فردی بیش از بقیه توجه نکنید. حسادت می‌تونه مقدمهٔ خیانت باشه.

ـ شما رفتید اما ردپاتون هنوز هست. ـ کسی که میره باید برای پاک کردن ردپاش برگرده؟ ـ اخم می‌کنم. ـ پاک کردن این ردپا وظیفهٔ کسی که رفته نیست بانو نازآفرین. وظیفهٔ کساییه که موندن.

یاد بگیر همیشه شرایط رو بسنجی. به موقع تسلیم بشی و به موقع هم بجنگی...

حفظ کردن اعتماد بسیار سخت‌تر از به دست آوردنشه.

ـ گاهی برای زنده موندن باید دونستن رو پنهان کرد.

پس دروغ گفتن آنقدر سخت نیست. حتی آسان نیز هست! به خصوص زمانی که راهی به جز دروغ پیدا نمی‌شود.

ـ واقعا درک نمی‌کنم مردم چطور تونستن به خاطر این باور ساده که نباید بجنگیم، دو نفر رو به مرگ محکوم کنن. ـ فقط یک باور ساده نیست. نجنگیدن برای مردم ما معنای صلح نداره. نجنگیدن، تسلیم رو تداعی می‌کنه.

هرگز کینه‌ای را به دلت راه نده و مگذار خشم و نفرت توان قضاوت و پیشرفت را از تو بگیرد. به همه محبت کن و آزادی و سعادتی را که از ما گرفته شد، تو بی‌دریغ به همگان هدیه بده. به امید روزی که رویاهای بلند ما با دستان توانای تو عملی شود.

تو خودت سرنوشتت رو می‌سازی.