بریده‌هایی از کتاب نبوغ

با گذشت زمان، این مفهوم دچار تغییراتی شد که بیش از این‌که روحی معنوی داشته باشد، ماهیتی دنیوی یافت. به‌خصوص این‌که به مفهومی منحصربه‌فرد یا خاص در انسان تبدیل شد.

نخستین روان‌شناسی که تحقیقات تاریخ‌سنجی را انجام داد؛ کاترین کاکس (۱۹۲۶) بود. او که فارغ‌التحصیل دانشگاه استنفرد بود، این رشته را برای تز دکتری خود انتخاب کرد، همان‌طور که استادش ترمن، رشتهٔ روان‌سنجی را برای تز دکتری خود برگزید. ترمن قبلاً تحقیق درازمدت بلندپروازانه‌اش را دربارهٔ کودکان با بهره هوشی بالا آغاز کرده بود. هدف ترمن، پیگیری آزمودنی‌هایش بود که موریانه نامگذاری کرده بود. در این تحقیق وضعیت این افراد از دورهٔ کودکی تا نوجوانی و بزرگسالی مورد بررسی قرار گرفت، با این هدف که هوش خدادادی در بزرگسالی تبدیل به نبوغ می‌شود. این طرح با حقیقتی خام روبه‌رو بود: متوسط سن کودکانی که ترمن انتخاب کرده بود، ۱۱ سال بود.

تحقیقات روان‌سنجی پیشرفت کندی داشت تا این‌که ابزارهایی برای ارزیابی‌های نسبتاً دقیق متغیرهای مربوط ساخته شد. یکی از پیشگان برجستهٔ این حیطه،‌ لویس م. ترمن، استاد دانشگاه استنفورد بود

گالتون نه‌تنها نخستین روان‌سنجی است که در مورد نبوغ به تحقیق پرداخته است، بلکه خود او نیز جزو نوابغ به‌شمار می‌رود.

اگر قرار است نابغه باشید اگر ژن‌های شما نیروی کار را در شما ایجاد کنند، هرگز مکث نخواهید کرد.

نوابغ مولد هستند. آن‌ها ایجادکنندهٔ آثار قابل شناسایی‌اند.

با گذشت زمان، این مفهوم دچار تغییراتی شد که بیش از این‌که روحی معنوی داشته باشد، ماهیتی دنیوی یافت. به‌خصوص این‌که به مفهومی منحصربه‌فرد یا خاص در انسان تبدیل شد.

ما به‌ندرت قدر مشقّت حل مسئلهٔ اکتشافی را درک می‌کنیم، زیرا آخرین اثر علمی، فقط راه مستقیم را که در نهایت منجر به کشف شده،‌ نشان می‌دهد،‌ نه مسیر مشکلی را که دانشمند به کمک آن به هدف رسیده است.