بریده‌هایی از کتاب مکالمه با یک گاوپرست

ولی شما از فقیرترین کشورهای دنیا هستید! و در کشورهای قوی و ثروتمند، مردم گوشت گاو را می‌خورند. در ظاهر شاید. ولی زندگی دنیوی ملاک نیست. ملاک رستگاری است که آن‌ها هیچ‌گاه رستگار نخواهند شد. - منظور از رستگاری چیست؟ ما به این دنیا آمدیم تا این‌که با گوش کردن به دستورات گاو بزرگ و اعتقاد قلبی به رستگاری برسیم و پس از مرگ در جوار گاو بزرگ به سعادت ابدی دست پیدا کنیم. - اگر کسی به دستورات گاو بزرگ گوش ندهد و اعتقادی هم نداشته باشد چه می‌شود؟ دوباره در قالب موجودی دیگر به این دنیا بازمی‌گردد و این بازگشت تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که رستگار شود.

و یا گروهی دانشمند ژاپنی در تحقیقاتشان متوجه شدند صدای گاو ارتعاشاتی دارد که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. اگر واقعاً دنبال حقیقت باشید تحقیق می‌کنید و می‌بینید. ما هزاران سال است که گاو را می‌پرستیم و علم تازه به این نتایج رسیده است. - تمام این حرف‌هایی را که گفتی در اینترنت خوانده‌ام ولی اشکالی هست. چه اشکالی؟ - تمام این مطالب فقط به زبان خود شما نوشته‌شده و وقتی با زبان انگلیسی سرچ می‌کنید هیچ مطلبی در مورد این چیزهایی که گفتید وجود ندارد. درواقع ساخته و زایده ذهن خود گاوپرستان متعصب و یا کاهنان است.

- کسی که درراه اعتقادی یکی از عزیزانش را ازدست‌داده باشد، ازنظر ذهنی هیچ‌وقت نمی‌تواند بر روی آن اعتقاد چشم بپوشد.

فکر می‌کنی اگر کسی بود که می‌توانست نظام فکری هیتلر را عوض کند. آیا آن جنگ با میلیون‌ها نفر کشته اتفاق می‌افتاد؟ خب نه - پس یک نفر نیاز نیست همه را عوض کند گاهی عوض کردن ذهن بیمار یک نفر و کمک به او برای ریختن زباله خرافات درون ذهنش به زباله‌دانی، می‌تواند به یک نفر یا ده نفر یا حتی میلیون‌ها نفر کمک کند. - و حتی فراتر می‌روم لازم نیست به هیچ‌کس کمک کنی. کمک به خود برای حذف هنجارهای غلط که از کودکی در درون ما کاشته شده‌اند و نتیجه نهایی آن ضربه به دیگران است، کفایت می‌کند. بله، فقط و فقط به خود کمک کردن برای محافظت از دیگران در مقابل خودمان کافی است.

باید اندیشه نیک را گسترش داد و تکثیرکرد و اندیشه بد را متوقف. جامعه‌ای به سعادت خواهد رسید که اندیشمندانش راه گسترش اندیشه نیک و توقف اندیشه بد را پیدا کنند.

- یعنی گاو، انسانی آفریده که از قبل از آفرینش او را برگزیده کرده است؟ بله. این برگزیدگان از محضر گاو بزرگ می‌آیند. - این را چه کسی گفته؟ برگزیدگان - تو به این شک نداری؟ نه.

ببین گاو پرستی تو همان‌قدر برای دیگران خنده‌دار است که زالو پرستی دیگران برای تو. این‌ها تفاوتی ندارد. چه گاو بپرستی، چه زالو و یا نمی‌دانم خرگوش یا هر چیز دیگری، آن‌وقت گروهی کاهن پیدا می‌شوند که بدتر از زالو از جان و وجود دیگران تغذیه کنند.

من فقط یک ذهن پرسش‌گر دارم که هر چیزی را به‌راحتی قبول نمی‌کند.

شک کردن به برگزیدگان گاو بزرگ گناه بزرگی است. بیان کردنش کفر و مجازاتش مرگ است و کسی که به این گناه کشته می‌شود محکوم به لعنت ابدی است.

افرادی پیش روی تو قرار خواهند گرفت که احساس می‌کنند با فهمیدن، منافعشان به خطر خواهد افتاد و یا افرادی که نمی‌خواهند بفهمند. از این افراد بگذر.

وقتی مطلبی خیلی زیاد گفته می‌شود و تکرار می‌شود نشانه یک دروغ بزرگ است.

خدا دیده نمی‌شود، نه زاده شده نه زاییده می‌شود. نه غذا می‌خورد و نه احتیاجی به پول دارد. هرکجا خدایی دیدی که به غذا احتیاج دارد و برای نگهداری‌اش به انسان و پول انسان نیاز دارد به خدا بودنش شک کن.

قرار نیست با فریاد اندیشه‌هایت در کوچه و خیابان مانع پرستش گاوپرست‌هایی شوی که گوششان پر است از آموزه‌های کاهنان معبد. حتی اگر از دست کاهنان هم جان سالم به در ببری از دست مؤمنان واقعی به گاو و طبقه کارگر جان سالم به در نخواهی برد. ولی طبقه کارگر مثل من است. - نه طبقه کارگر مثل تو نیست، تو دیگر مثل طبقه کارگر فکر نمی‌کنی؛ یعنی درواقع تو فکر می‌کنی و طبقه کارگر فکر نمی‌کند. طبقه کارگر قرن‌هاست فقط کار می‌کند و گاو می‌پرستد.

بزرگ‌ترین آفت اندیشمندان هر جامعه‌ای دست‌کم گرفتن کسانی است که سوداگران جهل هستند.

انسان وقتی در راهی که اعتقادش است عزیزش را از دست می‌دهد، دیگر آن اعتقاد را هرگز رها نخواهد کرد.

وقتی بر سر دو تیم فوتبال گروهی به جان هم می‌افتند، وقتی میل شدید مدپرستی در وجود کسی رخنه کرده و هزاران مورد مشابه. اگر نامش بت‌پرستی نیست پس چیست؟

اگر دیدی عده‌ای بی‌سواد، یک بی‌سواد را به مهتری پذیرفتند، بترس. اگر دیدی جمعی باسواد، یک بی‌سواد را به مهتری پذیرفتند، شک کن. و اگر دیدی گروهی بی‌سواد و باسواد یک بی‌سواد را به مهتری رساندند بدان که فرجام شومی در انتظارشان خواهد بود.

یک نفر نیاز نیست همه را عوض کند گاهی عوض کردن ذهن بیمار یک نفر و کمک به او برای ریختن زباله خرافات درون ذهنش به زباله‌دانی، می‌تواند به یک نفر یا ده نفر یا حتی میلیون‌ها نفر کمک کند.

- چون انسان وقتی در راهی که اعتقادش است عزیزش را از دست می‌دهد، دیگر آن اعتقاد را هرگز رها نخواهد کرد.

برای پذیرش این‌که اگر کسی باعقیده تو همراه نبود مستحق مجازات نیست.