بریده‌هایی از کتاب مکالمه با یک گاوپرست

مگر کاهنان در دانشگاه‌ها هم هستند؟ مگر جای کاهن در معبد نیست؟ کاهنان تقریباً در همه‌جا هستند. - همه‌جا؟ هر جا که پول و قدرت باشد. - چه جالب دقیقاً مثل... - بگذریم

این‌که در کدام نقطه کره زمین به دنیا بیاییم فقط ضامن خوشبختی نیست. نمی‌گویم تأثیر ندارد. چرا اتفاقاً تأثیر زیادی هم دارد. این‌که کجا به دنیا آمده باشیم می‌تواند در شکل‌گیری الگوی ذهنی اعتقادی ما نقش بزرگی داشته باشد؛ اما این‌که آن الگوی ذهنی ثابت بماند یا نه می‌تواند دست ما باشد.

این‌که کجا به دنیا آمده باشیم می‌تواند در شکل‌گیری الگوی ذهنی اعتقادی ما نقش بزرگی داشته باشد؛ اما این‌که آن الگوی ذهنی ثابت بماند یا نه می‌تواند دست ما باشد.

دانشمندان زیادی ثابت کرده‌اند که ادرار گاو نه‌تنها آلوده نیست، بلکه بسیار مفید است. این را که دیگر کاهنان فقط نگفته‌اند. بروید اینترنت جستجو کنید، می‌بینید. دنیا پیشرفت کرده و علم تمام این‌ها و حقانیت گاو بزرگ را ثابت کرده است. مثلاً گروهی از دانشمندان بزرگ دریکی از دانشگاه‌های آمریکا با تحقیق روی ادرار گاو فهمیدند که ادرار گاو برای درمان همهٔ بیماری‌ها مفید است و همه‌شان دسته‌جمعی ادرار گاو را خوردند و گاو پرست شدند؛ و یا گروهی دانشمند ژاپنی در تحقیقاتشان متوجه شدند صدای گاو ارتعاشاتی دارد که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. اگر واقعاً دنبال حقیقت باشید تحقیق می‌کنید و می‌بینید. ما هزاران سال است که گاو را می‌پرستیم و علم تازه به این نتایج رسیده است.

بزرگ‌ترین آفت اندیشمندان هر جامعه‌ای دست‌کم گرفتن کسانی است که سوداگران جهل هستند.

فضای ذهنی من جهل نوینی که امروزه بشر را فراگرفته نشانه رفته بود و اینکه بت سنگی جلوی چشممان را به درون ذهنمان برده‌ایم. بت‌ها ذهنی شده‌اند؛ و چه‌بسا شکستن بت‌های سنگی به‌مراتب ساده‌تر بود.

- پس یک نفر نیاز نیست همه را عوض کند گاهی عوض کردن ذهن بیمار یک نفر و کمک به او برای ریختن زباله خرافات درون ذهنش به زباله‌دانی، می‌تواند به یک نفر یا ده نفر یا حتی میلیون‌ها نفر کمک کند.

در سرزمین من تحصیل‌کرده‌های زیادی از طبقه کارگر وجود دارند که بیکار هستند درحالی‌که نجیب‌زادگان بدون تحصیلات یا تحصیلات پایین‌تر به سرکار با حقوق بالا می‌روند.

ادعای تمدن می‌کنیم درحالی‌که برخی‌مان هنوز همان بت‌پرست هزاران سال پیش هستیم. فقط بت‌ها عوض‌شده‌اند. با پیشرفت بشر بت‌ها هم پیشرفت کرده‌اند. روزگاری بتی سنگی بودند و امروز دیگر سنگی نیستند. برای عده‌ای به شکل مد درآمده‌اند. برای عده‌ای به شکل ستارگان سینما و موسیقی. برای عده‌ای به شکل یک تیم فوتبال و برای عده‌ای اتومبیل. وقتی بر سر دو تیم فوتبال گروهی به جان هم می‌افتند، وقتی میل شدید مدپرستی در وجود کسی رخنه کرده و هزاران مورد مشابه. اگر نامش بت‌پرستی نیست پس چیست؟

آیا خوردن گوشت گاو توهین به گاو است؟ بله. خوردن گوشت گاو و استفاده از پوستش کفر است و خوردن شیر گاو هم خوب نیست. - ولی تقریباً تمام جهان گوشت گاو را می‌خورند. آیا گرفتار لعنت ابدی گاو بزرگ خواند شد؟ کاملاً درست است. برکت از زندگی کسی که گوشت گاو می‌خورد خواهد رفت. - زندگی شما که گوشت گاو نمی‌خورید برکت دارد؟ بله این حکم بدون چون‌وچرای گاو است. - ولی شما از فقیرترین کشورهای دنیا هستید! و در کشورهای قوی و ثروتمند، مردم گوشت گاو را می‌خورند. در ظاهر شاید. ولی زندگی دنیوی ملاک نیست. ملاک رستگاری است که آن‌ها هیچ‌گاه رستگار نخواهند شد. - منظور از رستگاری چیست؟

می‌شود لطفاً جلوی من شیر نخوری؟ - چرا؟ تو که شیر نمی‌خوری؟ باشه، جلوی من نباید بخوری و به اعتقاد من باید احترام بگذاری. - باشه نمی‌خورم ولی مگر شما به اعتقادات بقیه مردم دنیا احترام می‌گذارید؟ وقتی می‌گویید هرکسی که به گاو اعتقاد نداشته باشد و یا گوشت گاو بخورد، کافر به گاو و مستحق مرگ است، دارید به عقاید دیگران احترام می‌گذارید؟

این‌که کجا به دنیا آمده باشیم می‌تواند در شکل‌گیری الگوی ذهنی اعتقادی ما نقش بزرگی داشته باشد؛ اما این‌که آن الگوی ذهنی ثابت بماند یا نه می‌تواند دست ما باشد.

فقط و فقط به خود کمک کردن برای محافظت از دیگران در مقابل خودمان کافی است.

ممکن است انسان حماقت کند و اشتباهی انجام دهد و تاوان‌های سنگینی هم بابت کاری که انجام داده بدهد، ولی ماندن بر سر اشتباه به خاطر اینکه تاوان داده، من نامش را حماقت مضاعف یا حماقت افزوده می‌گذارم.

جات یک انسان از بندهای اسارت ذهن خود فقط نجات یک انسان نیست. نجات انسان‌های دیگر و شاید هم نجات بشریت است

مکالمه با یک گاو پرست صرفاً یک داستان نیست. تلنگری است برای اندیشیدن.

نجات یک انسان از بندهای اسارت ذهن خود فقط نجات یک انسان نیست. نجات انسان‌های دیگر و شاید هم نجات بشریت است.

بزرگ‌ترین آفت اندیشمندان هر جامعه‌ای دست‌کم گرفتن کسانی است که سوداگران جهل هستند.

- چون انسان وقتی در راهی که اعتقادش است عزیزش را از دست می‌دهد، دیگر آن اعتقاد را هرگز رها نخواهد کرد.

نجات یک انسان از بندهای اسارت ذهن خود فقط نجات یک انسان نیست. نجات انسان‌های دیگر و شاید هم نجات بشریت است.