بریده‌هایی از کتاب برکه‌ی مهتاب

غیرت مهم‌ترین ریشه‌ی عشق هستش!

یه جا نوشته بود آدم همیشه بیشتر ضربه‌ی زندگی رو از کسی می‌خوره که راجع بهش گفته: «نه بابا اینو می‌شناسم همچنین آدمی نیست!»

خدا بهترین دوستته غرور بزرگ‌ترین دشمنه فهمیدم "رفتن" همیشه از روی نفرت نیست

ترک خورشید و ماه خواهم کرد... ترک دین و دنیا خواهم کرد... اگر دوست داشتنت "گناه" است... تا قیامت "گناه" خواهم کرد.

بهتره حواست پرته زندگی خودت باشه... - بیا حواسمان را پرت کنیم مال هرکس دورتر افتاد... عاشق‌تر است اول خودم... حواسم را پس بده تا پرت کنم! وقتی تمام حواس و زندگیم شده کارهای تو، برم دنبال کی؟! اصلاً اگه این حواس منه. چرا همش پیش توئه؟!

«از" ذهن " تا " دهن " فقط یک نقطه فاصله است. پس تا ذهنت را باز نکردی، دهنت را باز نکن»

فهمیدم خیلی موقع‌ها خواسته‌هات، حتی با گریه و التماس، انجام شدنی نیست فهمیدم گاهی اوقات تو اوج شلوغی تنها ترینی! گاهی اوقات صمیمی‌ترین کست می‌شه غریبه‌ترین آدم...!

فهمیدم کسی موظف به آروم کردنت نیست فهمیدم جنگیدن با خیلی‌ها، اشتباه محضه

هرکس زبونش نرمه دلش گرم نیست هرکس اخلاقش تنده، جنسش سخت نیست ظاهر دلیلی بر باطن نیست...

فهمیدم که بی‌تفاوتی بزرگ ترین انتقامه تنفر یه نوع عشقه دلخوری و ناراحتی از میزان اهمیته