بریده‌هایی از کتاب از دل تو تا دل من؛ دوازده گام برای زندگی مهربانانه

شفقت با شیوۀ زندگی مدرن ما بیگانه است.

قدرت واقعی در توانایی جنگی نیست بلکه در شفقت است و آشتی. ربّی‌ها می‌پرسیدند: «چه کسی قدرتمند است؟ کسی که دشمن را به دوست تبدیل کند.»

شفقت به معنای احساس تأسف برای مردم نیست.

به‌طور طبیعی هم توانایی شفقت داریم و هم ظرفیت سنگدلی.

اصل شفقت در قلب تمام سنت‌های دینی و اخلاقی و معنوی جهان وجود دارد و همواره ما را فرامی‌خواند که با دیگران به‌گونه‌ای رفتار کنیم که خودمان دوست داریم با ما رفتار شود.

مطالعۀ تطبیقی دیگر ادیان و ایدئولوژی‌ها فهم شما از عقاید خودتان را نیز غنی‌تر خواهد کرد.

سوم، روزی یک‌بار بکوشید که الگوهای فکری خود را تغییر دهید: اگر می‌بینید در خشم یا احساس بدبختی گرفتار شده‌اید، همۀ آن انرژی‌های منفی را در جهتی مهربانانه‌تر هدایت کنید. اگر اسیر عصبانیت و تنفر هستید، بکوشید به چیزی بیندیشید که می‌دانید برای آن باید خرسند باشید، حتی اگر در آن لحظه آن را احساس نکنید. اگر سخنی نامطبوع شما را آزرده ساخته، به خاطر داشته باشید که خشم شما غالباً ناشی از رنج است و کسی که این‌گونه نامهربانانه با شما سخن گفته نیز احتمالاً در رنج است. در پایان روز، درحالی‌که دندان‌های خود را مسواک می‌زنید یا به حیوان خانگی‌تان رسیدگی می‌کنید، بررسی کنید که آیا این سه کار را انجام داده‌اید؟ گاه درمی‌یابید که چنین نکرده‌اید، گاه به خاطر می‌آورید که برعکس کاملاً با ملاحظه و محبت‌آمیز رفتار کرده‌اید. در این نقطه، آن‌چه را در طی گام سوم آموخته‌اید به یاد آورید و با خود مشفق باشید. با شیطنت بر غفلت‌های خود لبخند بزنید و تصمیم بگیرید که فردا بهتر عمل کنید.

ما غالباً چنان سخت و محکم با عقاید خویش یکی می‌شویم که اگر این باورها موردانتقاد قرار گیرند یا تصحیح شوند، احساس می‌کنیم خودمان موردحمله قرار گرفته‌ایم

او همواره می‌گوید اندوهی که در یک مدرسۀ شبانه‌روزی سخت و خشن تجربه کرد، مدرسه‌ای که در آن برای یادگیری با دشواری مواجه بود، باعث شد برای کارهایی که بعدها در زندگی‌اش انجام داد آماده شود: «باید احساساتی مثل رهاشدگی، تنهایی، ترس و عدم تعلق را درک می‌کردم، احساساتی که بچه‌های خانواده‌های خشن و پراختلال و فروپاشیده دارند.»(۱۳) بنابراین رنج ما می‌تواند به آموزشی دربارۀ شفقت بدل شود.

جهان ما به گونۀ خطرناکی دوقطبی شده است. ما با عدم توازنِ نگران‌کنندۀ قدرت و ثروت مواجهیم و نتیجه گونه‌ای خفت و خواری، بیگانگی، رخوت و خشم فزاینده است که در قساوت تروریسم فوران می‌کند و همۀ ما را به خطر می‌افکند. ما درگیر جنگ‌هایی هستیم که ظاهراً نه قادریم بدان‌ها پایان بخشیم و نه می‌توانیم در آن‌ها پیروز شویم.