بریده‌هایی از کتاب جامعه شناسی چشم‌ و هم چشمی

اگر حکومت یا دولتی به هر دلیلی قادر به تأمین نیازهای نخبگان و از همه مهم‌تر رعایت منزلت و شأن آن‌ها نباشد، میزان مهاجرت این سرمایه‌های انسانی که مهم‌ترین سرمایۀ موجود در هر کشوری است، بالا خواهد رفت و درنهایت آنچه برای میهن حاصل می‌شود، خسارت و زیان فراوان است.

بعید نیست در آینده مراکزی تحت عنوان «کلینیک ترک برند» ایجاد شود که در آن افرادی را که به‌شدت دلبستگی به برند خاصی دارند را بستری نمایند. آن روز، دور نخواهد بود.

اکنون ایران از نظر تعداد جراحی‌های زیبایی بینی در دنیا مقام اول را دارد و پایتخت جراحی بینی جهان نام گرفته است.

. ازاین‌رو، جراحی زیبایی یکی از الزامات مورد توجه زنانِ متعلق به طبقات مختلف اجتماعی برای تصاحب چیزی ازدست‌رفته در زندگی روزمره شده است. امری که باطن هر شخص را در ظاهر او جست‌وجو می‌کند

وقت آن است که دختران و زنان ایرانی که زمینۀ حضورشان در اجتماع و کسب دانش و تحصیلات عالی در سال‌های اخیر بیشتر فراهم شده و به ارزش‌های ذاتی خود واقف شده‌اند، در زیبایی و ملاک‌های آن اندکی تجدیدنظر کرده و علاوه بر زیبایی، دیگر قابلیت‌ها و توانایی‌های خود را نیز به جامعه اثبات نمایند.

باید یاد بگیریم چگونه بدن طبیعی می‌تواند جذاب باشد. لازم نیست با لبی حجیم، سینه‌هایی درشت یا صورتی پر از رنگ و لعاب، ویترین اغراق‌آمیز و مصنوعی از خود به نمایش بگذاریم تا دیگری را در چند لحظه مجذوب خود کنیم. جذابیت اتفاقاً چیزی کاملاً بکر و طبیعی است.

در این دوره به وفور شاهد زنان و دخترانی هستیم که صورت، اندام، مو، رنگ، پوست، لبخند، نگاه و حرکاتشان شبیه یکدیگر است. این شبیه‌سازی‌ها بر مبنای کدهای زیبایی شکل گرفته که برساختۀ رسانه‌هاست. به‌این‌ترتیب ما دیگر برای درک زیبایی نیازی به تأمل، نظربازی، زمان و کشف نداریم. به محض دیدن چند کد زیبایی، حکمی صادر می‌کنیم که کسی زشت یا زیباست بی‌آنکه متوجه باشیم بخش بزرگی از احساسات و درک زیبایی ناشی از کشف تفاوت یک انسان با انسان دیگر و منحصربه‌فرد بودن اوست

براساس تحقیق مشترکی که در اواخر دهۀ هزار و سیصد و هشتاد خورشیدی میان انجمن تحقیقات راینولوژی (جراحی بینی) ایران و دانشگاه جان هاپکینز امریکا انجام گرفت، مشخص شد میزان جراحی زیبایی بینی در ایران نسبت به جمعیتش، هفت برابر کشور امریکاست.

آثار به جا مانده از کاوش‌های باستان‌شناسی به‌خصوص در مناطق کوهستانی زاگرس و البرز نشانگر آن است که ایرانی‌ها، به لحاظ تکاملی، دارای بینی تقریباً بزرگی بوده‌اند.

افزایش قابل توجه افرادی که با بینی‌های چسب‌خورده در کوچه و خیابان مشاهده می‌شوند، نشانگر رشد پر شتاب این نوع از جراحی‌هاست. اکنون ایران از نظر تعداد جراحی‌های زیبایی بینی در دنیا مقام اول را دارد و پایتخت جراحی بینی جهان نام گرفته است.

در ایران به‌طور مشخص از اوایل دهۀ هفتاد خورشیدی تقاضا برای جراحی‌های زیبایی، که در ابتدا محدود به جراحی زیبایی بینی بود، رشد فزاینده‌ای یافت. هرچند در سال‌های گذشته این نوع جراحی‌ها بیشتر مربوط به طبقات مرفه جامعه بود. اما در سالیان اخیر و شرایط کنونی جراحی زیبایی منحصر به طبقۀ اجتماعی خاصی نیست و به اکثر اقشار جامعه سرایت کرده گرچه فراوانی آن همچنان در طبقۀ متوسط و ثروتمند بیشتر از سایر اشخاص است

سابقۀ تاریخی این نوع از جراحی به‌طور عمده مربوط به پس از جنگ جهانی دوم و تبعات ناشی از آن است. مجروحان بسیاری که به‌ویژه از ناحیۀ صورت دچار جراحت و سوختگی شده و چهره یا بدن آن‌ها نیاز به بازسازی داشت موجب گسترش و پا گرفتن جراحی پلاستیک به‌عنوان یکی از تخصص‌های جراحی در دنیا شدند. اما سال‌ها بعد با کاهش عوارض ناشی از جنگ و اثراتی که این نوع جراحی‌ها در ترمیم صورت‌های آسیب‌دیده داشت، توجه عمومی، به‌خصوص زنان، به این نوع از جراحی جلب شد

در عصر حاضر که زنان هنوز در معرض نگاه‌های کنجکاو و خیرۀ دیگران‌اند و قضاوت در مورد آن‌ها بسیار بیشتر از مردان بر مبنای ظاهرشان صورت می‌گیرد، به‌ناچار آن‌ها به دنبال موازنۀ قدرت در مناسبات خانوادگی و اجتماعی خود بر پایۀ هویت بدنی هستند.»

در دوران قاجار معیار زیبایی خانم‌ها، صفاتی از قبیل پوست سفید، چشمان بادامی و مشکی، موهای بلند و مجعد، ابروهای پیوسته و لب‌های نازک بود که باید به همۀ این‌ها اندامی نسبتاً فربه و چاق را هم اضافه کرد. امروزه به لطف شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی، عکس‌های زیادی از زنان عصر قاجار به‌ویژه زنان و سوگلی‌های ناصرالدین‌شاه در دسترس است. ناصرالدین‌شاه علاقۀ مفرطی به عکاسی داشت و بسیاری از آن عکس‌ها را شخص او گرفته است. با معیارهای امروز هیچ‌کدام از این زنان زیبا نبوده‌اند و اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم از ملاک‌های زیبایی امروزی برخوردار نیستند.

زیبایی مسئله‌ای نسبی است که به‌طور قطع نمی‌توان راجع به آن اظهارنظر کرد و تا حدودی شرح و تعریفش تابع سلیقۀ افراد است. گرایش به زیبایی بین تمام افراد دنیا مشترک می‌باشد.

زیبایی و آراستگی امری پسندیده است. اما آن زیبایی که آسایش، آرامش و امنیت روانی و جسمی را آشفته نسازد و حسادت، حرص و طمع آدمیان را افزون نکند. زندگی رویدادی ساده است، بدون هرگونه احتیاج به تکلف و تفاخر و سادگی عین آراستگی است.

اگر کسی حقیقتی حاکی از عیب‌ها و زشتی‌های اخلاقی ما را بازگو کرد نباید در مقابلش موضعی خصمانه بگیریم و از انتقاد او آزرده و دلگیر شویم، بلکه آن گفته را باید در ترازوی عقل و انصاف سنجید و اگر مطابق واقعیت بود آن سخن را پذیرفت و باید در صدد اصلاح خود برآمد.

جوانان بیشتر از آنچه بدانند چگونه باید پول به دست بیاورند، یاد می‌گیرند که چگونه می‌توانند پول خرج کنند.» (علیخواه، ۱۳۹۴)

در پاسخ به پرسش (من کیستم) گفته می‌شود: من کسی هستم که آن کالا را مصرف می‌کنم.» (علیخواه، ۱۳۹۴)

در پاسخ به پرسش (من کیستم) گفته می‌شود: من کسی هستم که آن کالا را مصرف می‌کنم.» (علیخواه، ۱۳۹۴)