بریده‌هایی از کتاب خاطرات خون آشام عاشق (دفتر دوم)

ای خاطره‌های تلخ و شیرین همراه شوید با خودنویسم زیرا که با این جوهر خونین باید که شما را بنویسم...

پشه در هواپیما! یعنی پرنده در پرنده،

خاطرات بازمی‌گردند، همان‌طور که خون‌آشام‌ها بازمی‌گردند. همان‌طور که پشه‌ها برمی‌گردند. اگر خوانندهٔ کتاب اول خاطرات خون‌آشام بوده باشید، این بار می‌توانید کتاب دوم خاطرات را هم بخوانید. نترسید، نلرزید این خون‌آشام با تمام خون‌آشام‌های دنیا فرق دارد. این موجود خشن،‌ احساساتی، نازنین، عاشق و گوگوری، مگوری یک پدیدهٔ استثنایی است و اگر قلب مهربانی داشته باشید، عاشقش می‌شوید.

خواب خیابانی است طولانی که ما را می‌رساند به هم به جان مادرم قسم.

ای امید خسته‌های روزگار سر به بالین سر به بالین سر به بالینم بذار اشک‌هایم را ببین و دَم نزن حرفی از فرشته و آدم نزن!

شنبه باز هم شب شد و من سرگشته از گشتن و گشتن شدم خسته قلم را می‌گذارم آهسته روی کاغذی از جنس گلاسه تا بیافرینم حماسه هه...

خنده بر هر درد بی‌درمان دواست آدمی را می‌برد به راه راست اشک‌ها را می‌کند از چشم دور زندگی را می‌کند مثل بلور

طعم سکوت و تنهایی و ماه... آه... زندگی هست خیلی کوتاه... آه...

ای یار دیرینم ای چای شیرینم ای کیف چرمینم بیا که بی‌تو غمگینم مثل شعری با نقطه‌چینم

همچین درخت‌ها رو از ریشه می‌زنیم که انگار از اولش صحرای برهوت بوده

یک کاری کن! زندگی جون بگیره دنیا صورتی شده یک کاری کن که رنگ خون بگیره.

دنیای خون آشام‌ها هم جیگوری و میگوری را داشتند که در کتاب قبلی چاپ شد و حالا هم نیگوری و میگوری. ولی من که بی‌عرضه نیستم که.

«از هرچه بگذری از خون نمی‌شه بگذری زیرا خون مایهٔ حیاط است.»

آقا گفت: «بزن بریم. سه‌سوته من رو برسون خیابون ناصرخسرو. آژیر بکش و از خط ویژه برو. چراغ قرمزها رو رد کن و کلاً به ترمز هم فکر نکن. فهمیدی؟» خیلی ناراحت شدم که. فکر کردم اگر من خون‌آشامم، بعضی‌ها پول‌آشام هستند.

«از هرچه بگذری از خون نمی‌شه بگذری زیرا خون مایهٔ حیاط است.» البته فکر کنم حیات درست‌تر باشد که.

تکلیف سکسکه هم که معلوم است. از خنده بدتر و فاجعه‌تر است که. مخصوصاً اگر طولانی بشود دل و رودهٔ طرف عینهو خط عابر پیاده می‌شود که. چیزی تو مایه‌های یک کیلو سوسیس کوکتل پنیری

وقتی اخم می‌کرد شبیه چیپس بدون سُس می‌شد که. نیشش را چرخاند و گفت: «پشه جد و آبادته وِ. ما پشه نیستیم و. ما پرنده هم نیستیم وِ. ما خون‌آشامیم وِ. نباید اصالت خودمون رو فراموش کنیم وِ.»

در یک چشم برهم زدن مردم جمع شدند که. از یک چیز این آدم‌های دوپا خوشم می‌آید که. وقتی یکی از آن‌ها مشکل پیدا می‌کند، دیگران با کله به کمکش می‌روند که. داشتم از این همدلی و انسان‌دوستی حال می‌کردم و لذت می‌بردم که یک‌مرتبه... حالم گرفته شد که. تازه فهمیدم آن آدم‌ها برای چه آمده بودند طرف آن رانندهٔ بخت‌برگشته و ماشینِ سقف برگشته که. همه گوشی‌هایشان را درآورده و با سوژه عکس سلفی می‌گرفتند که. منظرهٔ جالبی بود که. همه می‌خواستند عکسشان را توی شبکه‌های اجتماعی بگذارند و زیرش بنویسند: من و ماشین و درخت یهویی

«در برابر خشونت طلب‌ها، اول نرمش، دوم چرخش، سوم، اگر خود را اصلاح نکرد، نیشش.

وز وزی وای وز وزی وای وای واز/