بریده‌هایی از کتاب جنابِ خان

باورت نمی‌شود اما یک انسان می‌تواند دنیا را برای انسان دیگری جهنم کند!

گاهی باید بعضی‌ها بیایند تا قدردان بعضی دیگر شویم...

شاید خدا از میان تمام رنگ‌هایش آبی را بیشتر دوست داشته باشد که آسمان یک جهان را آبی کشیده... بعد از آن زمین را نگاه کرد و یک عالمه آبی به درون دریا ریخت...

خنده بر هر درد بی درمان دواست!

تو همینجا هستی... روی زمین خاکستری ایستاده‌ای...

آمدند بردند خوردند زدند رفتند شکستند و ما همچنان لبخند زدیم! آخر مادربزرگ همیشه می‌گفت خنده بر هر درد بی درمان دواست!

خورشید زمستان را دیده‌ای؟ می‌سوزاند اما گرمت نمی‌کند! بودن بعضی آدم‌ها هم همینطور است...همینقدر سوزان، همینقدر پوچ، همینقدر سراب...!

خندیدن دیوانه کننده ترین سلاح دنیاست!

طاقت نیاوردم، اشک‌هایم پایین ریخت گفتم: میدانی بدتر از درد کشیدن چیست؟! اینکه نمی‌دانی تاوان می‌دهی یا امتحان می‌شوی...

گاهی بخشش چه قدر می‌تواند یک آدم را متنبه کند!