بریده‌هایی از کتاب تمنای نثار در بیان فضایل زیارت عاشورا

اللّهم ارزقنی شفاعة الحسین (ع) یوم الورود

بی تردید دلهای اولیای الهی و تمامی شیعیان و موالیان خاندان پیامبر (ص) آکنده از محبّت حضرت ابا عبدالله (ع) است، و همواره دل و دیده آنان بر مصیبتی که با کشتن آنان به آسمانها و زمین وارد شده است، گریان است، و این مصیبت چنانست که گذشت زمان از شعله آن نمی کاهد، چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرمود: انّ لقتل الحسین (ع) حرارة فی قلوب المؤمنین لاتبرد ابداً. (کتاب مستدرک الوسایل – جلد دهم – صفحه ۳۱۸)

حضرت امام باقر (ع) در تعبیری عجیب فرموده اند که:‌(اگر مردم می دانستند در زیارت امام حسین (ع) چه فضیلتی است، از شوق آن می مُردند، و حسرت رسیدن به آن پاداش ها جسم و روح آنها را پاره پاره می کرد). (بحار الانوار – علامه مجلسی – جلد ۱۰۱ – ص ۱۸۸)

در روایات متعدد من جمله روایت منقول از حضرت ابوالحسن الرضا امام هشتم (ع) آمده است، انتقام خون امام حسین (ع) از نسل به جای مانده از قاتلان کربلا که به جنایت پدران خویش راضی هستند، گرفته خواهد شد. (سیمای مهدی (عج) در قرآن – سید هاشم بحرانی – ص ۲۲۷) و یا از قاتلانی که در زمان ظهور حضرت صاحب الزّمان رجعت می کنند تا به سزای جنایات خود برسند گرفته می شود.

زیارت عاشورا از احادیث قدسیّه است: مرحوم محدث نوری (ره) استاد مرحوم حاج شیخ عباس قمی (صاحب مفاتیح الجنان) در خصوص فضیلت و اهمیّت زیارت عاشورا فرموده است: (در فضل و مقام زیارت عاشورا همین بس که از سنخ دیگرزیارت ها نیست، که به ظاهر از انشاء و املای معصومی باشد، هرچند که از قلوب پاک ایشان جز آنچه از عالم بالا به آنها برسد بیرون نمی آید، ولی این زیارت ولعن و سلام و دعا از خداوند متعال به جبرئیل امین و از او به خاتم النبیین رسیده است). (رجوع شود به کتاب تحیّة الزائر – محدث نوری) علاوه بر مرحوم میرزا حسین نوری، بزرگان دیگری از علمای شیعه، من جمله مرحوم علاّمه مجلسی (ره) به قدسی بودن زیارت عاشورا تأکید ورزیده اند. (بحارالانوار – جلد ۱۰۱ – صفحه ۲۹۶)

یکی از معجزات عظیم زیارت عاشورای امام حسین (ع)، رفع مشکلات و برآوردن حوائجی است که دوستداران آن حضرت به محضر ایشان عرضه میدارند

در نخستین فراز زیارت عاشورا که به سلام بر وجود مقدّس حضرت ابا عبدالله (ع) اختصاص یافته است، عنوان «الوتر الموتور» به آن حضرت داده شده است: (سلام بر تو باد،‌ ای کشته ای که خون کسانش نیز ریخته شده است). «وتر» بلحاظ لغوی در معانی: تنها، جنایت، یگانه، نقص و خون بکار رفته است، و آن به کسی اطلاق می گردد که نزدیکان وی کشته شده، ولی انتقام اوگرفته نشده است. بنابراین می توان حضرت سید الشهداء (ع) را آن یگانه ای دانست که خودش و نزدیکانش مورد جنایت قرار گرفتند، لیکن انتقام خون آنان هنوز گرفته نشده است و مقرّر گردیده تا حضرت امام عصر (عج) منقتم خون آن حضرت و یاران با وفایش باشد، چنانکه در ادعیّه و زیارات متعدّد، از جمله فرازهای همین زیارت شریف و زیارت ناحیه مقدّسه و دعای ندبه، بدان تصریح و تأکید گردیده است.

السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره... واژه «ثار» هم به مفهوم «انتقام و خون خواهی» است، و هم به معنای «خون» و منظور کسی است که خون او طلب می شود. (کتاب مجمع البحرین – الطریحی -جلدیکم – ص ۲۳۷) جمع بین معانی مختلفی که درباره واژه «ثارالله» بیان شده اینست که خداوند متعال ولیّ خون حضرت سید الشهدا (ع) است، که در کربلا بر زمین ریخته شد، زیرا تمامی امامان معصوم و اهل بیت پیامبر اکرم (علیهم السلام) آل الله نامیده می شوند، لذا تعرّض به حریم ایشان، تجاوز به حرمت الهی محسوب می شود، و خون بهای امام حسین (ع) متعلًق به خداوند است و اوآن را تقاص خواهد کرد. (درسهایی از زیارت عاشورا – جواد محدّثی – صفحه ۱۴) در قرآن کریم نیز به صراحت آمده است: و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولّیه سلطاناً. (سوره إسراء- آیه ۳۳) یعنی: آن کسی که مظلوم کشته شده، برای ولیّش سلطه (حق قصاص) قرار دادیم. در فرهنگ شیعه، خون امام حسین (ع) نماد ظلم ستیزی، حق طلبی و عزّت خواهی شناخته شده است.

تا زنده اید زیارت عاشورا را از دست ندهید، زیرا در عالم معنا به من توصیه کرده اندکه این زیارت را بخوان.

ای کاش من با شما بودم و با نثار جان خویش به رستگاری عظیم می رسیدم

السلام علی الحسین (ع) و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین (ع)

و این مصیبت چنانست که گذشت زمان از شعله آن نمی کاهد

از حضرت امام صادق (ع) نیز روایت شده است که فرمودند: (زیارت امام حسین (ع) را فرو نگذار، که خدا عمرت را طولانی، و روزی ات را زیاد می کند، و زندگی با سعادت ومرگ با شهادت به تو خواهد بخشید). همچنین آن حضرت به صفوان فرمودند: (زیارت عاشورا بخوان، واز آن مواظبت کن). (بحارالانوار – جلد ۹۸ – صفحه ۳۰۰)

السّلام علی الحسین الذّی سمحت نفسه بمحجته، سلام برحسین (ع) که جانش را نثار کرد.

می توان حضرت سید الشهداء (ع) را آن یگانه ای دانست که خودش و نزدیکانش مورد جنایت قرار گرفتند، لیکن انتقام خون آنان هنوز گرفته نشده است و مقرّر گردیده تا حضرت امام عصر (عج) منقتم خون آن حضرت و یاران با وفایش باشد

بر اساس روایات معتبر، انتقام خون بنا حق ریخته سیدالشهداء (ع) از اقداماتی است که حضرت مهدی (عج) پس از ظهور بدان اقدام می فرمایند و بهمین دلیل از اسامی مبارک ایشان «منتقم آل محمد (ص)» عنوان شده است

در یک تعبیر عرفانی از سجده انتهای زیارت عاشورا، گفته شده است که این سجده به یاد آخرین سجده حضرت ابا عبدالله (ع)، مقرر گردیده است و زائر زیارت خویش را با آنچه در ساعات وا پسین حیات دنیوی آن امام شهید واقع شده است، هماهنگ می سازد.

ای صفوان، این زیارت را با این ضمان از پدرم یافتم، و پدرم از پدرش تا امیر المؤمنین (ع) و ایشان از رسول خدا (ص) و رسول خدا (ص) از جبرئیل امین، و او هم از خداوند متعال نقل می کند، و هر کدام این زیارت را با این ضمان تضمین کرده اند، و خداوند به ذات اقدس خودقسم یاد نموده که: هر کس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وی را بپذیرم، و خواسته اش هرچه باشد برآورده سازم

یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزاً عظیماً «از زیارت مخصوصه امام حسین ع» ای کاش من با شما بودم و با نثار جان خویش به رستگاری عظیم می رسیدم همچو شبنم در تمنای نثار نوگلی داشتم اشکی نمی دانم کجا غلطیده است (بی دل دهلوی)