بریده‌هایی از کتاب جریان‌شناسی فمینیسم اسلامی و رویکرد آن به خانواده

خداوند بر اساس حکمت خویش زن را مکمل مرد و مرد را مکمل زن قرار داده است

از تفاوت‌های مشهور بین زن و مرد که حکمت الهی در آفرینش، آن را رعایت کرده توانمندی و قدرت بیشتر مردان نسبت به زنان است؛ نظیر درشتی، بلندی و نیروی بدنی بیشتر مرد نسبت به زن. «نیروی مردان به خاطر اثر هورمون‌های جنسی نر در رشد ماهیچه‌های آن‌هاست؛ همه می‌دانیم رکوردهای ورزشی مردان در بازی‌های جهانی، عموماً از زنان بالاتر است.» در مقابل مقاومت بیشتر زن در برابر بیماری و بلوغ زودتر زن نسبت به مرد است. پس با دانستن چنین تفاوت‌هایی اگر خداوند وظایف زنان را همانند مردان قرار می‌داد و مثلاً وظیفه تأمین نفقه را به عهده زن می‌گذاشت، آیا ظلم به زن نبود؟

رسول اکرم (ص) درباره حسن هم‌نشینی با زنان و دختران به قدری سفارش کرده‌اند که توهم فرودستی آنان از بین می‌رود، ایشان در احادیث مختلف فرمودند: «بهترین شما کسی است که با همسران و دختران خود نیک‌کردارتر باشد.»، «زنان را جز شخص کریم تکریم نمی‌کند و جز شخص پست اهانت روا نمی‌دارد.»، «در بخشش میان فرزندانتان مساوات را رعایت کنید؛ زیرا اگر می‌خواستم کسی را ترجیح دهم، زنان را ترجیح می‌دادم.»، «جبرئیل پیوسته مرا به زنان سفارش می‌کرد تا آن‌که گمان کردم بر شوهرش جایز نیست به او اُف بگوید.»

رسول اکرم (ص) فرمودند: «یک جرعه آب به شوهر دادن برای زن بهتر است از یک سال عبادتی که روزها را روزه و شب‌ها را به نماز مشغول باشد. خداوند به شمار دفعاتی که به همسرش آب بنوشاند خانه‌ای در بهشت برای او می‌سازد و شصت گناه او را می‌بخشد.»

مرد سرپرست و قیم خانواده است و این به معنای مردسالار بودن دین اسلام نیست و خداوند وظیفه رهبری خانواده را به مرد سپرده است. این نکته را نباید فراموش کرد که سرپرستی خانواده فقط یک مسئولیت است و نشانه برتری جنس مرد بر زن نیست. ملاک اسلام همواره بر حق‌سالاری است.

خداوند حکیم ساختار بدن زنان را به‌گونه‌ای شکل داده است که بتوانند در تربیت و رشد کودک با آن همه سختی‌ها و مشکلاتی که قبل و بعد از زایمان و پرورش فرزند وجود دارد، صبورانه نقش اساسی مادر بودن را ایفا کنند، در عین حال از آن لذت ببرند و یک ارزش برای زن بدانند.

تفاوت‌های زن و مرد نه‌تنها عیب و نقص و عاملی برای تحقیر زنان نیست بلکه مکمل آن‌ها در نظام هستی است و صرف مرد یا زن بودن، ارزش محسوب نمی‌شود.

در مقام قانون‌گذاری، حداکثر زمان مجاز برای خودداری شوهر از هم‌بستری با همسرش را چهار ماه معین کرده است.

اسلام بیان می‌کند زن نیز مانند مرد یک انسان است که در ماده و عنصر پیدایش او دو نفر انسان نر و ماده شرکت و دخالت داشته‌اند و تنها تقوا ملاک برتری آن‌ها بر یکدیگر است. به‌علاوه در نگاه اسلام زن و مرد در انسانیت هم مشترک‌اند، چرا که انسانیت انسان به روح او بستگی دارد و روح انسانی به مذکر و مؤنث تقسیم نمی‌شود. پس زن در بعد روحی و جسمی با مرد برابر است و مبدأ آفرینش هر دو یکی است و هر دو از یک گوهر وجودی آفریده شده‌اند. همچنین اسلام بین زن و مرد از نظر تدبیر شئون اجتماع و دخالت اراده و عمل آن دو در این تدبیر، تساوی برقرار کرده، علتش هم این است که همان‌طور که مرد می‌خواهد بخورد و بنوشد و بپوشد و سایر حوائجی که در زنده ماندن خود به آن‌ها محتاج است به دست آورد، زن نیز همین‌طور است

نظام سرمایه‌داری با به میدان آوردن زنان و با سیاست ایجاد عقاید فمینیستی در میان آنان، سبب ایجاد مشکلاتی در عرصه خانواده شد و این‌چنین سکولاریسم در ایجاد جریان فمینیسم ایفای نقش کرد.