بریده‌هایی از کتاب بانکدار فقرا

اگر به انسان‌ها فرصت دهیم بسیار خلاق و انعطاف پذیر می‌شوند.

نظریه‌های اقتصادی، گفتگو در مورد فقر و گرسنگی را امری بی‌ارزش می‌دانند. آنها معتقدند مسئله زمانی حل‌می‌شود که رفاه اقتصادی در سطح عمومی افزایش یابد. این اقتصاددانان تمام استعداد و مهارت خود را صرف تشریح فرایند توسعه و شکوفایی اقتصادی می‌کنند و به ندرت به مسئله فقر و دلیل گسترش آن می‌پردازند. در نتیجه فقر همچنان ادامه می‌یابد.

در دنیایی با این همه نعمت، یک نوزاد کوچک که هنوز نمی تواند راز هستی را درک کند، از شدت گرسنگی آنقدر گریه می کند که ناگهان به خواب می رود؛ تا اینکه روز بعد حتی رمقی برای گریستن نیز ندارد و کم‌کم زندگی را بدرود می گوید.

هرگاه ایده هایی را که باور داری، برای دیگران مطرح کردی و دیگران تو را دیوانه خواندند، مطمئن باش که با انجام آن و تلاش و کوشش خستگی ناپذیر، موفقیت چشمگیری پیش روی تو خواهد بود.

به گفتهٔ نویسنده بزرگ کتاب و برنده جایزه نوبل: «فقر، شرایط ذاتی انسان ها نیست بلکه شرایط اجتماعی آنهاست که ما باید آن را متوقف سازیم.»

اگر کسی به هر دلیلی بتواند زندگی فوق‌العاده‌ای داشته باشد، حق ندارد آن را تنها برای خود بخواهد

«فقر، شرایط ذاتی انسان ها نیست بلکه شرایط اجتماعی آنهاست که ما باید آن را متوقف سازیم.»

نخستین تلویزیون در سال ۱۹۶۴ وارد شهر «داکا»، پایتخت بنگلادش شد و من پیش از آمدن به آمریکا کاملاً با آن بیگانه بودم

زمانی‌که یک برنامه مبارزه با فقر، غیرفقرا را نیز در خود می‌گنجاند؛ فقرا از سوی همین افراد از برنامه خارج می‌شوند.

تعریفی که دقیق نباشد به اندازه تعریفی که هرگز وجود نداشته، بی‌ارزش است.

تأسف‌آور بود که اجازه دهیم زمین‌های اطراف دانشگاه این‌طور بایر و بلااستفاده بماند. اگر باور داریم دانشگاه گنجینه علم است، پس باید بخشی از این علم را در راه خدمت به هم‌میهنان خود بکاربگیریم. دانشگاه نباید مانند جزیره‌ای باشد که در آن دانشجویان تنها تحصیل می‌کنند

این قانون که ثروتمندان کنترل همه چیز را در اختیار دارند باید از بین رفته و جای خود را به این قانون دهد که هرکس جایگاه خاص خود و حق اظهار نظر دارد.

پیش از آنکه چیزی را به واقعیت درآوریم، باید آن را در ذهن خود تصور کنیم

بسیاری از خوانندگان روزنامه با دیده حقارت به ما می‌نگریستند، چراکه ما خود دست به کار شده‌بودیم و به دیگران دستور نمی‌دادیم که آنها این کار را انجام دهند.

اگر کسی به هر دلیلی بتواند زندگی فوق‌العاده‌ای داشته باشد، حق ندارد آن را تنها برای خود بخواهد

افزایش تعداد خودروسازان ژاپنی نیز موجب شده شرکت‌های آمریکایی و اروپایی کیفیت محصولاتی خود را افزایش دهند تا بتوانند برای جذب مشتری و سرمایه‌گذاران بیشتر با یکدیگر به رقابت بپردازند.

زمانی‌که این پروژه اجتماعی بر نیروی گرانش وابستگی مالی غلبه می کند، آماده پرواز می‌شود.

پروژه اجتماعی که محصولات و خدمات رایگانی را ارائه یا بهای آنها را دریافت می کند اما نمی‌تواند همه هزینه‌های خود را بازیابی نماید، کسب و کار اجتماعی نیست.

کسب و کار اجتماعی را در نظر بگیرید که محصولات غذایی مغذی و با کیفیتی را تولید کرده و با قیمت بسیار اندکی به بازار مورد نظر خود که همان کودکان فقیر است، می‌فروشد. این محصولات ارزان هستند؛ زیرا در بازار کالاهای تجملاتی رقابت نمی‌کنند و در نتیجه نیازی به بسته بندی یا تبلیغات پر هزینه ندارند.

کسب و کار اجتماعی، هرگز یک مؤسسه خیریه نبوده و از هر جهت یک کسب و کار است. این کسب و کار هم باید هزینه‌ها را جبران نماید و هم «هدف اجتماعی» خود را محقق سازد.