بریده‌هایی از کتاب ماه‌ترین

امام (ع) اعلام کرده است: «لو کشف لی الغطاء ما ازددت یقیناً.» اگر پرده از چشم من کنار رود به یقین من افزوده نمی‌شود.

باب‌الحوائج: این لقب از شایع‌ترین القاب منتشر در بین مردم است و مردم ایمان و یقین دارند که چنانچه کسی حاجتی داشته باشد و با نیت خالص به ابوالفضل (ع) متوسل شود خدا حاجتش را برآورده می‌سازد و چنانچه ناراحتی و درد و محنتی داشته باشد و به ایشان توسل جوید. خدا آن درد و ناراحتی را برطرف می‌کند و برای فرزندم محمّدالحسین زمانی یک سختی رخ داد و به او پناهنده شد و خدا آن را برطرف کرد. در واقع ابوالفضل (ع) نسیمی از رحمت خدا و بابی از ابواب او و وسیله‌ای از وسایل خدا و برای او نزد خدا مقام عظیمی است که به دلیل جهاد مقدّس او در یاری اسلام و دفاع از اهداف و آرمان او و قیامش به یاری ریحانۀ رسول الله (ص) است تا در راه او به شهادت رسید.

حامل اللّوا: از لقب‌های مشهور او علمداری است. پرچمی که از شریف‌ترین پرچم‌ها است چون پرچم سرور آزادگان امام حسین (ع) است و این لقب تنها به او اختصاص یافته، نه به اهل بیت (ع) و اصحاب امام. به خاطر فراهم بودن قابلیت‌های سلحشوری در وجود او، علمداری که در آن زمان از مهم‌ترین و حساسترین مَناسب در لشکر بوده است، به او داده می‌شود. پرچمی را که ابوالفضل (ع) عهده‌دار برپا داشتن آن شد از زمانی که از یثرب خارج شد تا به کربلا رسید بالای سر امام حسین (ع) در اهتزاز بود و او با دستی آهنین آن را گرفت و بر زمین ننهاد تا دستهایش از تن جدا شد و در کنار نهر علقمه بر زمین افتاد.

قهرمان علقمی: امّا علقمی اسمی است برای نهری که ابوالفضل العبّاس (ع) در کنار آن رود به شهادت رسید؛ چون قوای زیادی از جانب ابن مرجانه دور آن نهر را احاطه کرده بودند تا مانع ریحانۀ رسول خدا (ص) و سید جوانان بهشت و کسانی که با او هستند، از زنان و اطفال، از برداشت آب شوند و ابوالفضل (ع) با تصمیم قاطع و شجاعت نادر خود توانست سران گروه را به زمین بیفکند، آن لشکر منحط را فراری دهد، نهر را اشغال کند و این کار را چندین بار تکرار کرد تا در مرتبۀ آخر در کنار آن رود به شهادت رسید. از این جهت به قهرمان علقمی ملّقب شد.

سقّا: از بزرگ‌ترین القاب و محبوب‌ترین آنان نزد او است؛ امّا سبب تایید این لقب کریم برای او قیام ایشان برای سقّایی تشنگان اهل بیت (ع) است

در روز هفتم ولادت ابوالفضل (ع)، امام امیرالمؤمنین (ع) اقدام به تراشیدن موی او نمود و هم وزن آن را طلا یا نقره به فقرا داد و گوسفندی را برای او عقیقه کرد، آن گونه که برای حسن و حسین (ع) طبق سنت اسلام عمل کرد. سال ولادت او: بعضی از مورّخان اظهار کرده‌اند که ابوالفضل العبّاس (ع) در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری، متولد شده است.