بریده‌هایی از کتاب اسطوره های صهیونیستی در سینما

در فیلم کتاب آفرینش، تحقیر عمدی اسماعیل (ع) جدّ بزرگ پیامبر اسلام هویداست. پس از تولّد اسحاق (ع) که نیای بنی‌اسرائیل به شمار می‌رود، در فیلم، جشن‌های مفصّلی (که نوع به تصویر کشیدن آن، متناسب با شأن ابراهیم حنیف (ع) نبود) برگزار می‌شود و در مقابل هاجر و اسماعیل (علیهم‌السّلام)، تبعیدشدگانی نمایش داده می‌شوند که به دلیل اختلاف‌افکنی، به صحرای «حجاز» تبعید شده‌اند. در این فیلم محرّف، اسماعیل (ع) نسبت به پدرش، ایمانی ضعیف دارد و به این ترتیب صهیونیسم مکار، یک ماجرای تاریخی را با زیرکی تحریف می‌کند

منطقه‌ی «تبّت»، در غرب «چین» و شمال «هند»، محلّ خوبی است که عدّه‌ای به طور منسجم، حکومت رقیب «آمریکا»، یعنی چین را از یک طرف و حکومت‌های اسلامی غرب «آسیا»، خصوصاً «ایران» را از طرف دیگر، کنترل کنند و با تزریق آیینی متضاد با کمونیسم چینی و اسلام سیاسی به منطقه، جای پای قدرت‌های بین‌المللی و زرسالاران جهانی را محکم کنند؛ بنابراین به عقیده‌ی برخی متخصّصان، امروزه بودیسم تبّتی (لامائیسم) و زرسالاری جهانی به رهبری صهیونیسم، به متّحدان استراتژیک تبدیل شده‌اند. جالب است که اسطوره‌سازان غربی برای یارِ استراتژیک جدیدشان، بودیسم تبّتی، دست به افسانه‌پردازی زده‌اند و تأکید زیادی بر کشتار بیش از یک میلیون بودایی تبّتی و تخریب شش هزار معبد بودایی توسط دولت چین دارند، در صورتی که صحّت این آمار، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

سینمای غرب خصوصاً در «آمریکا»، با ساخت فیلم‌های بسیاری، یکی از اصلی‌ترین ابزار ترویج این قبیل عرفان‌نماها است که با تبلیغات فراوان در همه‌ی دنیا توزیع و پخش می‌شوند. اکنون، سینماگران و فوتبالیست‌ها و خواننده‌ها و فاحشه‌ها جایگزین شوالیه‌های جنگ سرد فرهنگی معاصر شده‌اند. آنان مبلّغانی برای عرفان‌های نوپدید رسانه‌ای گردیده‌اند و در این نبرد نرم فرهنگی، برنامه‌ریزان پشت صحنه‌ی سینما و فرهنگ و سیاست، غرب را یاری می‌رسانند. در این بین، توجّه سینما به بودیسم، به ویژه بودای تبتّی و تصوّف یهودی بیشتر بوده است.

نشانه‌هایی چون صلیب وارونه، هلال برعکس، ستون مخروطی اُبِلیسک، ستاره‌ی پنج پر و شش پر در میان دایره‌ای با حروف عبری یا به صورت تنها، صورتک‌های شیطانی، جمجمه و استخوان، اسکلت بدون گوشت، شمشیر خون‌آلود، مثلّث و دایره‌های ناهمسان در کنار هم، دایره‌های ناقص و دارای مرکزی واحد، از مهم‌ترین نمادهای شیطانی هستند که در جای خود، نشانه‌ی شیطان‌اند.

تفارق اصلی یهودیان ضدّ صهیونیست با صهیونیست‌ها مباحث مربوط به آخرالزّمان است که یهودیان ضدّ صهیونیست، صهیونیست‌ها را سنّت‌شکن معرّفی می‌کنند و معتقدند نباید برای ظهور موعود یهود، دولت یهودی در «فلسطین» تشکیل شود، بلکه پس از آمدن موعود است که در سرزمین مقدّس، حاکمیت جهانی داوودی یهود تشکیل می‌شود و الّا در بسیاری از اسطوره‌ها و اعتقادات و آیین‌ها، اشتراک نظر دارند، امّا صهیونیست‌ها به دلیل نفوذ بسیار گسترده در رسانه‌های جهانی و دولت‌های مقتدر، توده‌های یهودیان را با خود هماهنگ و با تشکیل دولت غاصب اسرائیل با فرهنگ‌سازی و تبلیغات، ذهن بسیاری از مسیحیان را هم با خود همراه نموده‌اند تا به جایی که امروز اکثریت یهودیان دنیا تابع سیاست‌های صهیونیسم هستند؛ خصوصاً اکثریت قریب به اتّفاق یهودیان زرسالار دنیا همچون «روچیلدها» که از حامیان اصلی صهیونیسم محسوب

اکنون، سینماگران و فوتبالیست‌ها و خواننده‌ها و فاحشه‌ها جایگزین شوالیه‌های جنگ سرد فرهنگی معاصر شده‌اند

تاریخ‌نویسان غربی، سیاهی این دوره را نتیجه‌ی حکومت‌های مسیحی و دینی می‌دانند، ولی حقیقت این است که تاریکی هزار ساله‌ی غرب، نتیجه‌ی دوری غرب از خطّ عیسوی و پیروی از پادشاهان دنیاپرست و یهودیان مادّه‌گرا بود. متأسّفانه در چهار قرن اخیر، با شعارهای جدید فلسفی و رسانه‌ای، بار دیگر این گمراهی ادامه یافته است.

با اندکی تأمّل در تاریخ و فلسفه‌ی هنر، همراهی هنر و اندیشه هویداست. به راستی هیچ اثر هنری را نمی‌توان از اندیشه‌ای خاص، خالی دانست؛ از طرفی دقّت در مکاتب مسلّط بر جهان غرب و تفکر در سیاست‌های فرهنگی و هنری حاکم بر جهان معاصر، ما را به تأمّلی افزون درباره‌ی محصولات فرهنگی و هنری آن فرا می‌خواند. از طرف دیگر نفوذ شرکت‌های بزرگ صهیونیستی و اندیشه‌های دنیوی آنها بر سینما، هر مخاطب و منتقد فهیمی را به بازشناسی بن مایه‌ها و اساطیر و غایات آثار سینمای غرب فرا می‌خواند.