بریده‌هایی از کتاب ترجمه پارسی قرآن کریم

پس مرا یاد کنید [تا] شما را یاد کنم و شکرانه‌ام را به جای آرید و با من ناسپاسی نکنید (۱۵۲)

هر چه از خوبیها به تو می‌رسد از جانب خداست و آنچه از بدی به تو می‌رسد از خود توست

اگر نیکی به تو رسد آنان را بدحال می‌سازد و اگر پیشامد ناگواری به تو رسد می‌گویند ما پیش از این تصمیم خود را گرفته‌ایم و شادمان روی بر می‌تابند «۵۰»

بر هر کس که از هدایت پیروی کند درود باد

از شکیبایی و نماز یاری جویید و به راستی این [کار] گران است مگر بر فروتنان (۴۵)

- همانا شیطان می‌خواهد با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد پس آیا شما دست برمی‌دارید (۹۱)

همان کسانی که ایمان آورده‌اند و دلهایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش می‌یاب

تا هنگامی که فرستادگان [ما] نومید شدند و [مردم] پنداشتند که به آنان واقعا دروغ گفته شده یاری ما به آنان رسید پس کسانی را که می‌خواستیم نجات یافتند و [لی] عذاب ما از گروه مجرمان برگشت ندارد «۱۱۰»

- آری هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست و بیمی بر آنان نیست و غمگین نخواهند شد (۱۱۲)

- به سخن گوش فرامی‌دهند و بهترین آن را پیروی می‌کنند اینانند که خدایشان راه نموده و اینانند همان خردمندان «۱۸»

- قطعا برای شما پیامبری از خودتان آمد که بر او دشوار است‌شما در رنج بیفتید به [هدایت] شما حریص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است «۱۲۸»

پس ببین فرجام مفسدان چگونه بود

هر کس شعایر خدا را بزرگ دارد در حقیقت آن [حاکی] از پاکی دلهاست «۳۲»

- آنچه در آسمانها و در زمین است تسبیح‌گوی خدای هستند و اوست‌شکست‌ناپذیر سنجیده‌کار «۱»

هم‌وزن ذره‌ای نه در زمین و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نیست

همه را گمراه خواهم ساخت «۳۹» - مگر بندگان خالص تو

پس به خدا پناه ببر که او خود شنوای داناست

[این] خدا نبود که بر ایشان ستم کرد بلکه خودشان بر خود ستم می‌کردند «۴۰»

مترسید من همراه شمایم می‌شنوم و می‌بینم

من به پروردگارتان ایمان آوردم [اقرار] مرا بشنوید