بریده‌هایی از کتاب مارینا

وقتی بد شروع شود، حتماً بهتر به پایان می‌رسد

انسان وقتی گیر می‌افتد، با تمام توانش فریاد می‌زند و حمله می‌کند

اگر یاد نگیری که خودت فکر کنی، تمام جغرافیا، مثلثات و حساب دنیا به هیچ دردی نمی‌خورد و این اندیشیدن را هیچ مدرسه‌ای یاد نمی‌دهد. این جزو برنامه‌شان نیست

از هزار نفری که تابلو یا اثری هنری می‌خرند، فقط یک تن از آن‌چه می‌خرد فکر مبهمی دارد. دیگران اثر را نمی‌خرند، بلکه هنرمند را، چیزهایی را که درباره‌اش شنیده‌اند و تقریباً همیشه هرچه را که درباره‌ی او گمان می‌کنند

نور رقصنده‌ای بوالهوس و آگاه از زیبایی خویش است. نور، در دست‌های او، به صورت خط‌های خارق‌العاده‌ای در می‌آمد که پرده را روشن می‌کرد و درها را به روی جان می‌گشود

زندگی هنرمند، زندگی پرخطر، نامطمئن و تقریباً همیشه در فقر است. آن را انتخاب نمی‌کنند؛ بلکه این نوع زندگی است که انسان را انتخاب می‌کند

«شکست‌های خاموش آسان‌تر پذیرفته می‌شود.»

آن موقع نمی‌دانستم که اقیانوس زمان خاطره‌هایی را که در آن دفن کرده‌ایم، دیر یا زود، به ما باز می‌گرداند