بریده‌هایی از کتاب بهشت زیبای خدا، حقیقت دارد

لازم است حداقل به صورت فرضی و برای لحظه‌ای بپذیریم که مغز، عامل ایجاد هوشیاری نیست و نوعی دریچه یا فیلتر کاهنده است که هوشیاری عمیق و غیرمادی را که در جهان‌های غیرمادی داریم، در دوره‌ی زندگی دنیوی‌مان، کاهش می‌دهد. از نقطه‌نظر زندگی دنیوی، این قطعآ یک مزیت است.

وقتی به دور از کالبدم بودم، علمی در رابطه با طبیعت و ساختار جهان هستی آموختم که بسیار فراتر از قوه‌ی ادراکم بود. اما به هر روی، آن را به یک‌باره آموختم چرا که در نبود دل‌مشغولی‌های زمینی، ظرفیت آموختن آن را داشتم. حال که به زمین بازگشته‌ام و هویت زمینی‌ام را به یاد می‌آوردم، بذر آن دانش فرازمینی، بار دیگر در وجودم دفن شده و نمی‌توانم به آن دست پیدا کنم.

عشقی که نسبت به همسر و فرزندانمان و یا حتی حیواناتمان احساس می‌کنیم. در خالص‌ترین و قوی‌ترین شکل خود، این عشق، حسد یا خودخواهی ایجاد نمی‌کند، بلکه بی‌قید و شرط است. این عشق، مهم‌ترین حقیقت جهان هستی‌ست و واقعیتی فوق‌العاده باشکوه است که در هسته‌ی هر چیزی که وجود دارد یا وجود خواهد داشت

ما باید به اراده‌ی آزاد اعتقاد داشته باشیم. گزینه‌ی دیگری نداریم. ایزاک بشویس سینگر

روزی چشمانم را گشودم و متوجه شدم که به بیش از آنچه در طول یک عمر تحصیل و تجربه آموخته بودم، اشراف دارم.

نفسی عمیق کشیدم و اولین کلمه را پس از یک هفته بر زبان آوردم: «متشکرم.»

هر بار که در سکوت، یکی از این سؤالات را مطرح می‌کردم، فورآ پاسخش را با انفجاری از نور، رنگ، عشق، و زیبایی دریافت می‌کردم که مثل موجی کوبنده به من برخورد کرده و از وجودم عبور می‌کرد

وجود شیطان ضروری‌ست چرا که بدون آن، آزادی اراده غیرممکن است، و بدون آزادی اراده، هیچ رشدی، هیچ پیشرفتی و هیچ شانسی برای تبدیل‌شدنمان به آنچه خداوند میل دارد، وجود نخواهد داشت. گرچه گاهی در دنیای ما این‌گونه تصور می‌شود که شیطان وحشتناک و قادر به هر کاری‌ست، در دید جامع‌تر، عشق بر او چیره است و این عشق است که در نهایت، غالب می‌شود.

پیام او سه قسمت داشت، و اگر می‌خواستم که آن‌ها را به زبان زمینی برگردانم، چیزی شبیه به این می‌شد: «تو برای همیشه مورد علاقه و عزیز هستی.» «چیزی برای ترس وجود ندارد.» «تو نمی‌توانی کار اشتباهی انجام دهی.»

لحظاتی قبل از ترک اورژانس و پس از دو ساعت ناله‌های بلند و حیوان‌گونه‌ی بدون وقفه، آرام گرفتم. سپس به ناگاه و به شکلی غیرمنتظره، سه کلمه را فریاد زدم. این کلمات کاملا واضح بودند و توسط تمام پزشکان و پرستاران حاضر و همین‌طور هالی شنیده شدند که چند قدمی دورتر، پشت پرده ایستاده بودند. «خدایا، کمکم کن!»

انسان باید به دنبال آنچه هست باشد، نه آنچه تصور می‌کند باید باشد. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)

موفقیت‌های تمدن غرب، هزینه‌ی هنگفتی را از نقطه‌نظر حیاتی‌ترین جزء وجودی انسان ــ یعنی روح ــ به جهان تحمیل کرده است. جوانب منفی تکنولوژی پیشرفته، از جمله جنگهای مدرن و قتل و خودکشی‌های نسنجیده، فروپاشی شهرها، آسیب به محیط‌زیست، تغییرات اساسی آب و هوایی و قطبی شدن منابع اقتصادی، به اندازه‌ی کافی بد هستند. بدتر از آن اینکه، تمرکز ما بر پیشرفت سریع علم و فناوری، بسیاری از ما را از درک معنا، لذت بردن از زندگی و نیز از دانستن اینکه زندگی‌مان چه نقشی در نظام بزرگ هستی دارد، نسبتآ بی‌بهره گذاشته است.

ه مدت دو روز، درباره‌ی چتربازی، هواپیماها، و اینترنت، با هرکس که گوش می‌داد، مرتبآ حرف می‌زدم

شرح آنچه در آنجا آموختم، به اندازه‌ی عمرم و شاید بیشتر زمان خواهد برد. دانشی که به من داده شد، به شکل یک درس تاریخ و یا یک نظریه‌ی ریاضی به من «آموخته» نشد. مفاهیم فرایند آموزش و یادگیری را طی نمی‌کردند، بلکه مستقیمآ القا می‌شدند. اطلاعات بدون حفظ کردن، به خاطر سپرده می‌شدند ــ فورآ و برای همیشه. مثل اطلاعات عادی، کم‌کم به دست فراموشی سپرده نمی‌شدند و تا امروز همه‌ی آن دانش را در خود دارم، خیلی واضح‌تر از اطلاعاتی که در طول تمام سال‌های تحصیلم کسب کرده‌ام.

سپاس‌گزاری، علاوه بر اینکه بزرگترین فضیلت است، پدر دیگر فضائل نیز به حساب می‌آید. سیسِرو (۱۰۶ ـ ۴۳ قبل از میلاد)

باید اراده کنم که از آنچه هستم دل بکنم تا بتوانم آنچه می‌خواهم شوم. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)

اگر واقعآ در جستجوی حقیقت باشید، لازم است که حداقل یک بار در زندگی، تا حد امکان، به همه‌چیز شک کنید. رنه دکارت (۱۵۹۶ ـ ۱۶۵۰)

برای زندگی کردن دو راه وجود دارد. یکی این است که باور کنید هیچ معجزه‌ای وجود ندارد و دیگری این‌که باور کنید همه‌چیز معجزه است. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)

من معتقدم که معمای حیات بشر دستخوش ساده‌سازی‌های علمی گشته چرا که علم، ماتریالیسم و الگوهای فعالیت‌های عصبی را منشأ بعد معنوی انسان معرفی می‌کند. این باور، خرافه‌ای بیش نیست... ما باید بپذیریم که موجوداتی معنوی هستیم و روح‌هایمان ساکن دنیایی معنوی هستند و البته از سوی دیگر، موجوداتی مادی هستیم و بدن‌ها و مغزهایمان در دنیایی مادی سکونت می‌کنند. سر جان سی. اکلس (۱۹۰۳ ــ ۱۹۹۷)

دو راه برای فریب خوردن وجود دارد. یکی باور آن چیزی‌ست که حقیقت ندارد و دیگری نپذیرفتن حقیقت است. سورن کرکگارد (۱۸۱۳ ـ ۱۸۵۵)